Stefan Lubowidzki

Stefan Lubowidzki
	; Topacz
Rodzina	Lubowidzcy herbu Topacz
Data śmierci	1805
Ojciec	Stanisław Lubowidzki
	Odznaczenia

Stefan Lubowidzki herbu Topacz (zm. 1805) – generał lejtnant wojsk koronnych^[1], brygadier komenderujący w Dywizji Bracławskiej i Kijowskiej w 1792 roku^[2].

Syn Stanisława, podczaszego inowłodzkiego.

Rotmistrz od 1768, adiutant króla od 1771. Brygadier III Brygady Kawalerii Narodowej w Dywizji Ukraińsko-Podolskiej od 1777. Od października 1789 brygadier 5 Brygady Kawalerii Narodowej^[3], którym przestał być 27 maja 1792 awansując na generała lejtnanta i komendanta garnizonu warszawskiego.

17 kwietnia 1793 przeszedł do służby rosyjskiej jako generał lejtnant, początkowo dowodził Dywizją ukraińską, następnie w latach 1796–1797 był szefem niżyńskiego pułku kirasjerów. W październiku 1797 zdymisjonowany.

Odznaczony orderem św. Stanisława (1778), orderem Orła Białego (1792), orderem Św. Aleksandra Newskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. I, Pruszków 1998, s. 294.
↑ Ciąg dalszy Kalendarzyka narodowego i obcego na rok ... 1792 czyli II część, z konstytycyami od roku 1788 dnia 6 października do roku 1791 dnia 23 grudnia przez daty oznaczonemi, [1792], s. 545.
↑ Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 206.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Sztaby i kawaleria. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 2002. ISBN 83-71-88-500-8.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Stefan Lubowidzki – publikacje w bibliotece Polona

[1] Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. I, Pruszków 1998, s. 294.

[2] Ciąg dalszy Kalendarzyka narodowego i obcego na rok ... 1792 czyli II część, z konstytycyami od roku 1788 dnia 6 października do roku 1791 dnia 23 grudnia przez daty oznaczonemi, [1792], s. 545.

[CITEREFMachyniaSrzednicki2002206-3] Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 206.

[1]

[2]

[3]