Stefania Beylin
| Data i miejsce urodzenia |
28 września 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 lipca 1989 |
| Zawód, zajęcie |
tłumaczka, publicystka |
| Odznaczenia | |
| |
Stefania Beylin (ur. 28 września 1900[1] lub według innych źródeł 29 sierpnia 1906[2] w Warszawie, zm. 24 lipca 1989 tamże) – polska tłumaczka baśni Andersena i publicystka filmowa.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]_01.jpg)
Pochodziła z rodziny o korzeniach żydowskich. Urodziła się w rodzinie Samuela i Flory z domu Horwitz. Siostra Gustawa i Karoliny. Jej bratankiem był Paweł Beylin. Ukończyła filologię polską i germanistykę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie obroniła także pracę doktorską. W latach 30. razem ze starszą siostrą Karoliną publikowała pod pseudonimami (najczęściej jako Dr Kajot[3][4]) popularne powieści obyczajowe (m.in. „Podwójne oblicze” (1930), „Pacjent dr. Julji” (1935), „Serca przy biurkach” (1935), „Fabryka młodości” (1936), „Głos wielkiej przygody” (1936), „Sprawa Joanny Dornowej" (1936), „Ściśle tajne” (1938). Przetłumaczyła razem ze Stanisławem Sawickim z języka niemieckiego na język polski większość baśni Andersena, wydane w 1931 w sześciotomowej edycji. Przekłady te były później wielokrotnie wznawiane (ostatnio 2010).
W okresie II wojny światowej ukrywała się z uwagi na swoje pochodzenie, od 1943 w majątku Teresy z Głogowskich Mittelsteadowej, w majątku Karskie k. Chrołowic. W sąsiednim majątku Frankopol ukrywała się pod nazwiskiem Maria Maliszewska siostra Stefanii – Karolina. Obie zostały zatrudnione jako nauczycielki[5].
Po wojnie wydała także trzy książki poświęcone historii filmu: „O cudach, czarach i upiorach ekranu” (1957), „A jak to było, opowiem...” (1958), „Na taśmie wspomnień” (1962), „Nowiny i nowinki filmowe 1896–1939” (1973).
Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B35-3-4)[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[6]
- Medal ZAiKS-u (1988)[7]
- Odznaka ZAiKS-u (1988)[7]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].
- ↑ Polscy pisarze współcześni. Informator 1944–1970, opracował Lesław M. Bartelski, Warszawa 1972, s. 21.
- ↑ Jadwiga Czachowska i Alicja Szałagan (red.), Współcześni polscy pisarze i badacze literatury, t. I (A-B), Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1994, s. 140.
- ↑ Dr Kajot, Rozstajne drogi, „Dobry Wieczór! i Kurier Czerwony”, XVIII (1), 1939, s. 12.
- ↑ Rodzina Wołków - Polscy Sprawiedliwi - Przywracanie Pamięci [online], web.archive.org, 12 lipca 2012 [dostęp 2021-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-12].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 125, poz. 1624 - Uchwała Rady Państwa z dnia 22 lipca 1955 r. nr 0/1352 - na wniosek Prezesa Centralnego Urzędu Kinematografii.
- ↑ a b Laureaci Nagród ZAiKS-u [online], zaiks.org.pl [dostęp 2025-03-18].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Polscy pisarze współcześni. Informator 1944–1970, opracował Lesław M. Bartelski, Warszawa 1972.
- historia ukrywania Stefanii Beylin. sprawiedliwi.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-12)].