Strandfaraskip Landsins

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strandfaraskip Landsins
Ilustracja
Prom Smyril należący do Strandfaraskip Landsins.
Państwo

 Dania

Terytorium zależne

 Wyspy Owcze

Siedziba

Sjógøta 5
FO-810 Tvøroyri

Dyrektor

Hilmar Eliasen[1]

brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Strandfaraskip Landsins (w skrócie SSL) – państwowe przedsiębiorstwo usługowe na Wyspach Owczych, zajmujące się transportem publicznym oraz towarowym. Od lutego 2008 jego siedziba mieści się w Tvøroyri, dawniej zaś znajdowała się w Thorshavn[2]. Przedsiębiorstwo zajmuje się głównie transportem autobusowym (Bygdaleiðir) oraz promowym (Oyggjaleiðir).

Transport promowy[edytuj | edytuj kod]

Trasy promowe Strandfaraskip Landsins.

Strandfaraskip Landsins obsługuje osiem tras promowych w obrębie całego archipelagu Wysp Owczych[3]. Najdłuższą z nich jest połączenie stolicy, Thorshavn z Tvøroyri, położonym na wyspie Suðuroy. Linia obsługiwana jest przez największy prom w posiadaniu SSL – M/F Smyril, mogący zabrać na pokład do 975 pasażerów i 200 pojazdów[4]. Podróż trwa 2 godziny, a do każdej z miejscowości statek przybija 2-3 razy dziennie[3]. Obecny prom jest piątą jednostką obsługiwaną przez Strandfaraskip Landsins noszącą nazwę Smyril. Pierwszą była niewielka łódź, która rozpoczęła działalność w latach 90. XIX wieku, a w 1932 została zastąpiona przez prom skonstruowany rok wcześniej w duńskim Frederikshavn. Statek ten zastąpiono w 1967 kolejną jednostką, wykonaną w stoczni w Thorshavn. Dzięki niemu podróż do Tvøroyri skróciła się z czterech do trzech godzin, a na pokład mogło się zmieścić około 300 osób. Kolejny prom, zbudowany dwa lata później w Danii, zakupiono w 1975 roku[5]. Jednostka ta w połowie lat 90. XX wieku zaczęła mieć problemy z warunkami pogodowymi panującymi na archipelagu, zdecydowano się więc zastąpić ją kolejnym statkiem. Prom ten wybudowano w 2005 roku w Hiszpanii[4], a jego rozmiary spowodowały konieczność wybudowania rok wcześniej nowego portu w Tvøroyri, który nazwano Krambatangi.

Drugi pod względem wielkości prom na Wyspach Owczych, M/F Teistin, obsługuje trasę między portem Gamlarætt w południowej części Streymoy a położonym na Sandoy Skopun oraz między Gamlarætt, a miejscowością Hestur na wyspie o tej samej nazwie[6]. Prom ten, wybudowany w miejscowości Skála w 2001 roku, może pomieścić 288 pasażerów i około 33 samochodów[7]. Podróż do Skopun trwa 30 minut, a statki kursują z częstotliwością 8-10 dziennie[6]. Podróż na Hestur trwa około 15 minut, a częstotliwość kursowania promów, to około 3-5 dziennie i wszystkie terminy należy wcześniej rezerwować[8].

W północnej części Wysp Owczych, zwanej Norðoyar kursuje prom M/S Ritan. Jednostka ta została zbudowana w 1971 roku w holenderskim Monnickendam i może pomieścić do 125 osób, bez możliwości zabrania pojazdów[9]. Pokonuje ona 2-3 razy dziennie trasę od Hvannasund przez Svínoy i Kirkja do Hattarvík[10]. Cała podróż trwa niecałą godzinę[10]. Do 2010 roku Ritan pokonywał trasę między Nólsoy a Thorshavn[11], zaszła jednak konieczność wprowadzenia zmiany, kiedy sprzedano stary prom M/F Másin[12].

Obecnie wyspę Nólsoy z pozostałą częścią archipelagu łączy zbudowany w 1980 w Thorshavn prom M/F Ternan[13]. Jednostka ta może wziąć na pokład 95 lub 294 pasażerów i 20 samochodów[13]. Kursuje ona 5-7 razy dziennie, a podróż trwa 20 minut[14]. Wcześniej, przed wybudowaniem Vágatunnilin statek ten pływał na trasie Vágar – Vestmanna, razem z M/F Sam. Następnie przeniesiono go na odcinek między Gamlarætt a Skopun.

Wspominany prom M/F Sam, kursujący wcześniej między wyspami Vágar i Streymoy, obecnie pokonuje trasę z Klaksvík do Syðradalur[15]. Jednostkę tę skonstruowano w 1975 roku w Raudebergu i może ona pomieścić 115 osób i 17 samochodów[16]. Wyznaczoną trasę pokonuje w 20 minut i kursuje 3 do 6 razy dziennie[15]. Jest to obecnie jedyne połączenie wyspy Kalsoy z resztą archipelagu.

M/S Sildberin, jeden z najmniejszych promów we flocie Strandfaraskip Landsins, kursuje na trasie Sandur – Skúvoy około 3 razy dziennie, po wcześniejszej rezerwacji[17]. Jednostka ta została skonstruowana w 1994 roku w Danii i może ona pomieścić od 30 do 50 osób[18]. Wyznaczoną trasę pokonuje w około 35 minut[17]. Rezerwowym promem na tej trasie jest M/B Súlan.

Ostatnią trasę obsługuje łódź nie należąca do floty Strandfaraskip Landsins, zwana Jósup. Drogę z Sørvágur do Mykines jednostka ta pokonuje w około 45 minut i kursuje 2 razy dziennie w okresie letnim[19].

Dawniej istniało więcej połączeń promowych na Wyspach Owczych. Prócz promu z Vestmanna na wyspę Vágar, mającego na celu połączenie centralnej wyspy Streymoy z portem lotniczym, kursował także prom między Leirvík a Klaksvík. Łączył on wyspy Eysturoy i Borðoy, jednak po wybudowaniu tunelu Norðoyatunnilin trasa ta okazała się niepotrzebna. Prom ten nazywał się Dúgvan.

Trasy[edytuj | edytuj kod]

Linia Trasa Prom
7 Thorshavn – Tvøroyri M/F Smyril
36 Sørvágur – Mykines Jósup
56 Klaksvík – Syðradalur M/F Sam
58 Hvannasund – Svínoy – Kirkja – Hattarvík M/S Ritan
60 Skopun – Gamlarætt – Hestur M/F Teistin
66 Sandur – Skúvoy M/S Sildberin
M/B Súlan (rezerwowy)
90 Thorshavn – Nólsoy M/F Ternan

Flota[edytuj | edytuj kod]

Następujące jednostki obsługują linie Strandfaraskip Landsins[20]:

Nazwa Data budowy Pojemność Liczba pasażerów Liczba samochodów Zdjęcie
Sam 1975 216,54 RT 115 17
Sildberin 1994 19,9 RT 30 – 50 0
Smyril 2005 12320 RT 800 – 975 200
Súlan 1987 11,4 RT 12 – 40 0
Ritan 1971 80,8 RT 75 – 125 0
Teistin 2001 1260 RT 288 33
Ternan 1980 427,9 RT 95 – 294 20

Transport autobusowy[edytuj | edytuj kod]

Jeden z autobusów Bygdaleiðir.

Przedsiębiorstwo oferuje dwadzieścia połączeń autobusowych, obejmujących cały archipelag Wysp Owczych[21]:

Linia Trasa Uwagi
100 Thorshavn – Kollafjørður – Tvøroyri – Kvíkvik – Vestmanna Niektóre połączenia między Kollafjørður a Thorshavn realizowane są autobusami linii 300.
101 Thorshavn – Gamlarætt
200 Oyrarbakki – Eiði
201 Oyrarbakki – Funningur – Gjógv
202 Oyrarbakki – Tjørnuvík
300 Thorshavn – Kollafjørður – Sandavágur – Miðvágur – port lotniczy Vágar – Sørvágur
400 Klaksvík – Leirvík – Gøtudalur – Søldafjørður – Skálabotnur – Oyrarbakki – Kollafjørður – Thorshavn
401 Toftir – Runavík – Skálabotnur – Thorshavn Autobus ekspresowy.
410 Fuglafjørður – Kambsdalur – Gøtudalur – Leirvík – Klaksvík
440 Selatrað – Strendur – Skála – Skálabotnur – Søldafjørður – Runavík – Toftir
442 Glyvrar – Runavík – Rituvík – Æðuvík
481 Skálabotnur – Hellurnar – Oyndarfjørður
485 Skálabotnur – Funningsfjørður
500 Klaksvík – Árnafjørður – Hvannasund – Viðareiði
504 Klaksvík – Haraldssund – Kunoy
506 Trøllanes – Mikladalur – Húsar – Syðradalur
600 Skálavík – Sandur – Inni í Dal – Skopun
601 Dalur – Húsavík – Sandur – Inni í Dal – Skopun
700 Sumba – Lopra – Vágur – Porkeri – Hov – Øravík – Krambatangi – Tvøroyri
701 Fámjin – Øravík – Krambatangi – Tvøroyri – Nes – Hvalba – Sandvík

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Leiðsla. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. (far.).
  2. ↑ Jacob Vestergaard: Skrivstovan hjá SSL á Tvøroyri. JacobVestergaard.blogspot.com, 2007-12-04. [dostęp 2016-05-25]. (far.).
  3. ↑ a b Oyggjaleiðir. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-23)]. (far. • ang.).
  4. ↑ a b M/F Smyril. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. (far.).
  5. ↑ M/S Morten Mols. Faktaomfartyg.se. [dostęp 2016-05-25]. (szw.).
  6. ↑ a b 60 Skopun – Gamlarætt. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. (far. • ang.).
  7. ↑ M/F Teistin. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. (far.).
  8. ↑ 60 Gamlarætt – Hestur. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-24)]. (far. • ang.).
  9. ↑ M/S Ritan. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-22)]. (far.).
  10. ↑ a b 58 Hvannasund – Hattarvík. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. (far. • ang.).
  11. ↑ Nólsoy. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owcze, przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT Tramp, 2003, s. 71–73. ISBN 83-913526-3-3.
  12. ↑ Endurlýsing: Másin til Sølu. Strandfaraskip Landsins, 2010-07-02. [dostęp 2016-05-25]. (far.).
  13. ↑ a b M/F Ternan. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. (far.).
  14. ↑ 90 Tórshavn – Nólsoy. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. (far. • ang.).
  15. ↑ a b 56 Klaksvík – Syðradalur. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. (far. • ang.).
  16. ↑ M/F Sam. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. (far.).
  17. ↑ a b 66 Sandur – Skúvoy. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. (far. • ang.).
  18. ↑ M/S Sildberin. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. (far.).
  19. ↑ Company. Mykines.fo. [dostęp 2016-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-25)]. (ang. • far.).
  20. ↑ Ferjur. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. (far.).
  21. ↑ Bygdaleiðir. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-18)]. (ang. • far.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Strandfaraskip_Landsins&oldid=72862600”