Suleiman Cassamo

Suleiman Cassamo (ur. 2 listopada 1962 w Marracuene) – mozambicki pisarz, inżynier, wykładowca na Uniwersytecie im. Eduardo Mondlane w Maputo.

Urodził się 30 km na północ od Maputo w rodzinie muzułmańskiej. W domu rodzinnym pisarza używano głównie języka ronga. Systematyczną naukę portugalskiego rozpoczął dopiero w szkole podstawowej. W 1988 ukończył mechanikę na uniwersytecie w Maputo. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Mozambickich, w latach 1997-1999 pełnił funkcję przewodniczącego związku.

Twórczość

Suleiman Cassamo jest autorem krótkich tekstów, felietonów i opowiadań, początkowo publikowanych w mozambickich czasopismach. W 1999 roku ukazała się jego powieść Palestra para um morto (Wykład dla nieboszczyka), nawiązująca do napisanej przez Juana Rulfo powieści Pedro Páramo. W swojej twórczości Cassamo porusza problemy społeczne współczesnego Mozambiku: wpływ wielu lat wojny domowej i kolonizacji na losy Mozambijczyków, współistnienie tradycji i nowoczesności, trudną sytuację kobiet. Na kształt jego prozy miały wpływ dzieła pisarzy latynoamerykańskich, m.in.: Jorge Amado, Jorge Luisa Borgesa oraz autorów pochodzących z USA: Edgara Allana Poe, Williama Faulknera.

Suleiman Cassamo pisze w języku portugalskim, jednak niejednokrotnie sięga do mowy potocznej używanej w Maputo. W jego utworach znajdują się liczne zapożyczenia leksykalne i gramatyczne z języków bantu.

Dzieła Suleimana Cassamo nie były dotychczas tłumaczone na język polski.

Dzieła

• 1989 - O Regresso do morto (Powrót nieboszczyka, opowiadania)
• 1997 - Amor de boabá (Baobab i miłość, opowiadania)
• 1999 - Palestra para um morto (Wykład dla nieboszczyka, powieść)

Bibliografia

• Afonso, Maria Fernanda (2004), O Conto Moçambicano, Escritas Pós-coloniais, Lisboa, Caminhos.
• Bréchon, Robert (1994): Prefácio a «Le retour du Mort», Paris, Edição Chandeigne: 7-12.
• Laban, Michel (1998): Moçambique, Encontro com Escritores, Porto, Fundação engenheiro António de Almeida.
• Matusse, Gilberto e Saúte, Nelson (1987): Suleiman Cassamo. A nossa gente a falar na primeira pessoa, Gazeta de Artes e Letras (Maputo): 44-48.