Przejdź do zawartości

Synagoga Nomer Tamid w Białymstoku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Synagoga Nomer Tamid
Ilustracja
Synagoga (przed 1905 rokiem)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Białystok

Budulec

drewniana, później obmurowana

Data budowy

1703 lub 1711

Data zburzenia

II wojna światowa

Tradycja

ortodoksyjna

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Synagoga Nomer Tamid”
53°07′50,5920″N 23°09′27,2160″E/53,130720 23,157560

Synagoga Nomer Tamid (z hebr. Wieczny Płomień Świec) – synagoga, która znajdowała się w Białymstoku. Zburzona w czasie II wojny światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Synagoga była pierwotnie drewniana, w okresie późniejszym obmurowana. Ufundował ją hetman Jan Klemens Branicki jako dar dla nowo powstałej białostockiej gminy żydowskiej najprawdopodobniej w 1703 lub 1711 roku. Znajdowała się przy ówczesnej ulicy Bóżniczej (późniejsza ul. Suraska), zaraz naprzeciwko synagogi Starej, następnie Wielkiej Synagogi. Swoją architekturą nie wyróżniała się od otaczających ją budynków. W 1938 roku Jan Glinka na stropie kazalnicy odczytał datę budowy: 1715 lub 1718.

Wiadomo, że bożnica nie posiadała części dla kobiet. Synagoga została doszczętnie zniszczona podczas II wojny światowej. W miejscu, gdzie stała synagoga, wybudowano parking.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]