Szaniec FS-29

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Szaniec rdzenia NS-32)
Szaniec FS-29
Ilustracja
Szaniec FS-29 – widok na fosę
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Skałki Twardowskiego

Część

Twierdza Kraków

Typ

szaniec

Data budowy

1854

Data eksploatacji

do 1918

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, po lewej znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Szaniec FS-29”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Szaniec FS-29”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Szaniec FS-29”
Ziemia50°02′28,921″N 19°54′14,173″E/50,041367 19,903937

Szaniec FS-29 – budowla fortyfikacyjna twierdzy Kraków z 1854 roku, najlepiej zachowana w mieście budowla typu FS (niem. feldschanzeszaniec polowy). Znajduje się na Skałkach Twardowskiego, niedaleko od ul. Tynieckiej.

Szaniec ten wzniesiono podczas rozbudowy pierścienia twierdzy krakowskiej w latach 1854–56 następstwie wojny krymskiej ciągiem standardowych szańców o charakterze półstałym, numerowanych od 1 do 29. Szańce te miały sześcioboczny narys, co przy kącie rozwarcia strzelnic 60° nie pozostawiało pól nie pokrytych ogniem. Uzbrojenie stanowiło 10 dział, po dwa na każdą z trzech linii wału czoła, i po dwa na barki, chroniące międzypola. Tylny odcinek obrysu był włamany do wnętrza dwoma krótkimi wałami, tworzącymi szyję. Przeznaczone były one do użycia broni ręcznej w celu obrony mostu zwodzonego i bramy do fortyfikacji[1].

Szaniec FS 29 ma bardzo typowy sześciokątny narys, wyróżnia go jedynie fosa kuta w skale[1]. W 1860 dodano mu poprzecznice[2], a tuż przed I wojną światowąschrony pogotowia z podkopów i blachy falistej[1]. W 1990 szaniec został wpisany do rejestru zabytków pod numerem A-831[3].

Szaniec IS-29½[edytuj | edytuj kod]

W latach 1888–90 na przedpolu FS 29 wzniesiono uzupełniający szaniec piechoty (infanterieschanze) IS-29½; zachowały się z niego niewielkie pozostałości[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Janusz Bogdanowski: Warownie i zieleń twierdzy Kraków. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1979, s. 98–102. ISBN 83-08000096.
  2. a b Janusz Bogdanowski: Warownie i zieleń twierdzy Kraków. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1979, s. 272. ISBN 83-08000096.
  3. Zestawienie zabytków nieruchomych województwa małopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2013-09-30. [dostęp 2015-07-18]. (pol.).