Przejdź do zawartości

Szatan z siódmej klasy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szatan z siódmej klasy
Autor

Kornel Makuszyński

Typ utworu

powieść dla młodzieży

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Polska

Język

polski

Data wydania

1937

Szatan z siódmej klasypowieść dla młodzieży Kornela Makuszyńskiego. Głównym bohaterem jest Adam Cisowski, mądry i logicznie myślący chłopiec z żyłką detektywistyczną. Powieść opowiada o tajemnicy z czasów wojen napoleońskich – zagadce, którą Adaś, wraz z rodziną Gąsowskich, będzie musiał rozwiązać.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Akcja rozgrywa się w Warszawie i w fikcyjnej wsi Bejgoła, położonej niedaleko Wilna. Czas fabularny obejmuje okres współczesny dacie powstania powieści (1937) oraz wydarzenia, o których dowiaduje się Adaś z „Rękopisu Księdza Koszyczka”, dotyczą one wojny francusko-rosyjskiej (1812–1813), kiedy to na początku 1813 r. w dworku w Bejgole zamieszkał Francuz z rozbitej armii napoleońskiej. Główne wątki w utworze to szkolne kłopoty, historia rodu Gąsowskich, poszukiwanie skarbu. Jest to powieść młodzieżowa, zawierająca również elementy powieści detektywistycznej.

Bohaterowie

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszoplanowi

[edytuj | edytuj kod]
  • Adam Cisowski – sprytny i bystry uczeń siódmej klasy gimnazjum, o przezwisku „Szatan”; dzięki swej niepospolitej bystrości odgadł metodę pytania profesora historii, za rok miał zdawać maturę, rozwiązał zagadkę złodziei drzwi,
  • profesor Paweł Gąsowski – nauczyciel historii, wielbiciel Napoleona, autor przezwiska Adasia; uczył i pytał wedle własnej metody, którą odkrył Adaś,
  • Iwo Gąsowski – brat Pawła Gąsowskiego, gospodarz dworku w Bejgole, ojciec Wandy, matematyk
  • Ewa Gąsowska – żona Iwona Gąsowskiego, gospodyni dworku w Bejgole, wiecznie z katarem,
  • Wanda Gąsowska – córka państwa Gąsowskich o pięknych fiołkowych oczach, które uwielbiał Adaś,
  • fałszywy malarz – człowiek, który kradł drzwi z dworku, złodziej „Rękopisu Księdza Koszyczka”.

Drugoplanowi

[edytuj | edytuj kod]
  • ojciec Adasia – lekarz,
  • matka Adasia – gospodyni, „(...) przedobra kobieta, która (...) miała na głowie cały dom”,
  • czworo rodzeństwa Adasia – "rozwścieczona czwórka", dwie siostry i dwóch braci,
  • Staszek Burski – przyjaciel Adasia z jednej ławki,
  • Chudzielec, Garbaty – współpracownicy fałszywego malarza,
  • Francuz – dobry człowiek, który przypadkiem wpadł na trop skarbu Kamila de Berier; był z Adasiem uwięziony w piwnicy,
  • ksiądz Kazuro – proboszcz w Bejgole.

Bohaterowie z 1813 r.

[edytuj | edytuj kod]
  • pan Gąsowski – dawny gospodarz dworku w Bejgole, mąż Domiceli,
  • pani Domicela Gąsowska – dawna gospodyni w dworku w Bejgole,
  • ksiądz Koszyczek – autor rękopisu, w którym opisywał m.in. dzieje wojny francusko-rosyjskiej,
  • Kamil de Berier – ranny oficer, ukrył skarb w parku w Bejgole,
  • adiutant Kamila de Berier – miał dostarczyć list Armandowi de Berier,
  • Armand de Berier – niewystępujący bezpośrednio w utworze brat Kamila de Berier, poległy pod Waterloo.

Ekranizacje

[edytuj | edytuj kod]

Zaginiona kontynuacja

[edytuj | edytuj kod]

Po wydaniu Szatana z siódmej klasy i pozytywnym odbiorze książki, Kornel Makuszyński napisał jej kontynuację, Drugie wakacje Szatana. Akcja rozgrywała się rok później (w Szatanie z siódmej klasy Adam Cisowski był rok przed maturą). Rękopis książki, która miała się ukazać w grudniu 1939 r., spłonął podczas oblężenia Warszawy we wrześniu, w zbombardowanym warszawskim mieszkaniu Makuszyńskiego. W warunkach okupacyjnych, nie mając szans na wydanie książki, a także po wojnie, gdy władze komunistyczne obłożyły go zakazem publikacji, pisarz nie zdecydował się na odtworzenie powieści[1].

Odbiór i analiza

[edytuj | edytuj kod]

W Polsce książkę dodano do listy lektur szkolnych już w 1959 roku (lista ta obowiązywała do reform z lat 1963–1970 roku). Była też lekturą dla klasy VII po reformie szkolnictwa i modyfikacji listy lektur w połowie lat 80.[2] W latach 1999–2006 nie było listy lektur dla tych klas, ale książka ta pojawiła się znowu w propozycji lektur dla klas I–III dla roku 2007/2008[3][4]. Od 2009[5] pozycja była lektura dla klas IV–VI (lista ta obowiązywała do reformy z roku 2017).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Errata do biografii: Kornel Makuszyński. VOD Tvp.pl. [dostęp 2020-10-10].
  2. Jędrych Karolina. (2014). Lektury w programach dla szkoły podstawowej z lat 1949-1989. W: K. Heska-Kwaśniewicz, K. Tałuć (red.), "Literatura dla dzieci młodzieży. T. 4" (S. 205-224). Katowice : Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
  3. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 3 lipca 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół. Dz.U. z 2007 r. nr 123, poz. 853 uchylone 24 lipca Dz.U. z 2007 r. nr 136, poz. 960
  4. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 sierpnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół. Dz.U. z 2007 r. nr 157, poz. 1100 ze sprostowaniem z 17 września Dz.U. z 2007 r. nr 171, poz. 1211
  5. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół. Dz.U. z 2009 r. nr 4, poz. 17

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kornel Makuszyński Szatan z siódmej klasy, wyd. Nasza Księgarnia, 2005.
  • Tadeusz Januszewski Słownik pisarzy i lektur dla szkół podstawowych, wyd. Delta.