Szczelina Smoka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szczelina Smoka
Ilustracja
Plan
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Jerzmanowice, Dolina Szklarki

Właściciel

prywatny

Długość

6 m

Deniwelacja

0

Wysokość otworów

442 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku zachodowi

Kod

J.Olk.I-08.17

Położenie na mapie gminy Jerzmanowice-Przeginia
Mapa konturowa gminy Jerzmanowice-Przeginia, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Szczelina Smoka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Szczelina Smoka”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Szczelina Smoka”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Szczelina Smoka”
Ziemia50°11′57″N 19°42′50″E/50,199056 19,713889
Strona internetowa

Szczelina Smokaschronisko w Smokówce na Wyżynie Olkuskiej wchodzącej w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się w zachodnich skałach Smokówki, w orograficznie lewym zboczu Wąwozu do Smokówki[1], administracyjnie we wsi Jerzmanowice w gminie Zabierzów, w powiecie krakowskim, w województwie małopolskim[2].

Otwór Szczeliny Smoka znajduje się blisko dna wąwozu. Dojście do niego jest nieco utrudnione przez gęste zarośla. Ma szerokość 0,6 m, wysokość 0,7 m i ciągnie się za nim prosty, szczelinowaty i ciasny korytarzyk, w głębi stopniowo zwężający się i przechodzący w niedostępną szczelinę. Jest widny aż do zwężenia i wilgotny. Na jego końcu czuć słaby przewiew[1].

Obiekt powstał na pionowej szczelinie w późnojurajskich wapieniach skalistych. Ma gładki strop i gładkie ściany, na których miejscami występują grzybki naciekowe i mleko wapienne. Namulisko składa się z wapiennego gruzu i gleby. W otworze skąpo rozwijają się porosty i glony. Ze zwierząt obserwowano pajęczaki, muchówki i ślimaki[1].

Po raz pierwszy obiekt ten wymienił J. Nowak w zestawieniu jaskiń Doliny Szklarki. Podał jej długość i lokalizację. Dokumentację i plan sporządziła I. Luty w październiku 2014 r.[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Izabella Luty, Okap w Wąwozie do Smokówki [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-12-03].
  2. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2020-12-03].