Szczygłowice
50°11′42″N 18°39′04″E/50,194889 18,651000| Dzielnica Knurowa | |
 Szczygłowice – osiedle mieszkaniowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| Wysokość |
232 m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
032 |
| Kod pocztowy |
44-193 |
| Tablice rejestracyjne |
SGL |
Położenie na mapie Knurowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gliwickiego  | |
| 50°11′42″N 18°39′04″E/50,194889 18,651000
| |
Szczygłowice – dzielnica miasta Knurów granicząca z Czerwionką-Leszczyny. Do 1950 miejscowość była siedzibą gminy Szczygłowice.
Toponimia[edytuj | edytuj kod]
Zanim Szczygłowice w wyniku procesów urbanizacyjnych stały się obecną dzielnicą miasta Knurów były notowane w źródłach jako osobna wieś. Według niemieckiego geografa oraz językoznawcy Heinricha Adamy’ego nazwa miejscowości wywodzi się od polskiej nazwy ptaka szczygła – "von szczygiel = Stieglitz"[1]. W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu jako najwcześniejszą wymienia ją w formie – "Scyglowice" podając jej znaczenie "Stieglitzdorf" czyli po polsku "Wieś szczygłów"[1]. Niemcy zgermanizowali nazwę na Scyglowitz[1] w wyniku czego utraciła ona swoje pierwotne znaczenie.
W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod polską nazwą Sczyglowice oraz niemiecką Scziglowitz[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o Szczygłowicach pochodzi z 1531. W tym samym roku biskup wrocławski oraz książę opolsko-raciborski nałożyli dodatkową dziesięcinę snopową na rzecz kościoła kolegialnego pw. Świętego Krzyża w Opolu. Wśród szeregu wsi rybnickich obciążonych tą dziesięciną znalazły się również Szczygłowice.
Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje stosunki ludnościowe na terenie wsi - "Das Dorf Sczyglowitz enthalt in 50 Haushaltungen 310 Seelen, polnisch Sprechende(...)." czyli w tłumaczeniu na język polski "Wieś Szczygłowice zawiera w 50 gospodarstwach domowych 310 dusz mówiących po polsku(...)"[3].
1 września 1939 oddział Wehrmachtu rozstrzelał na szosie przed Fabryką Materiałów Wybuchowych «Lignoza» czterech dozorców fabrycznych[4].
Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]
-gimnazjum.jpg)
- Kopalnia Węgla Kamiennego «Szczygłowice» mieszcząca się przy ul. Górniczej
- Dom Kultury w Knurowie
- Hala MOSiR Knurów – ul. Górnicza
- Centrum Przesiadkowe
- Miejska Szkoła Podstawowa nr 4, a także Miejskie Gimnazjum nr 4
- Kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata
Znani związani ze Szczygłowicami[edytuj | edytuj kod]
W Szczygłowicach wychował się Jerzy Dudek, a także jego brat Dariusz Dudek[5][6][7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 63, OCLC 456751858 (niem.).
- ↑ Knie 1830 ↓, s. 715.
- ↑ Triest 1865 ↓, s. 804.
- ↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939–1945. Warszawa: Książka i Wiedza, 1981.
- ↑ Wojciech Todur: Jerzy Dudek sfinansował w Szczygłowicach nowe boisko szkolne ze sztuczną trawą. katowice.gazeta.pl [on-line], 2006-05-31. [dostęp 2012-09-06].
- ↑ Za dwa lata wracam do Polski. Rozmowa z Jerzym Dudkiem, bramkarzem Realu Madryt. „Altus na topie. Magazyn wielkomiejski”, s. 5, 2008. Krystian Dudek. Publish-Press.
- ↑ Magda Leksy: Co Jerzy Dudek ma wspólnego z naszą panią z fizyki? Wywiad z Panią Teresą Nowacką- Korus. [w:] Szkolak Rudziniecki (internetowa strona szkolnej gazetki tworzonej przez gimnazjalistów Zespołu Szkół w Rudzińcu) [on-line]. szkolak_rudziniecki.republika.pl. [dostęp 2012-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-12)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Johann Georg Knie, Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien ..., Breslau: Graß, Barth und Comp., 1830, OCLC 751379865 (niem.).
- Felix Triest, Topographisches Handbuch von Oberschlesien., Breslau: Wilh. Gottl. Korn, 1864–1865, OCLC 315739117 (niem.), Erste Hälfte, Zweite Hälfte.
