Szkiełko Claude’a

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szkiełko Claude’a (także: czarne lustro) – lekko wypukłe, przyciemniane lusterko podróżne[1], rodzaj przedfotograficznej soczewki, używanej przez podróżników, artystów, malarzy pejzażowych oraz miłośników krajobrazów. Lusterko upraszczało i redukowało kolorystykę oglądanego pejzażu, powodując jego atrakcyjne dla odbiorcy uabstrakcyjnienie. Obraz widziany w czarnym lustrze upodabniał się do sentymentalnego malarstwa z XVIII i XIX wieku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jennie Dielemans, Witajcie w raju. Reportaże o przemyśle turystycznym, Dominika Górecka (tłum.), Wołowiec: Wyd. Czarne, 2011, s. 14, ISBN 978-83-7536-255-8, OCLC 802064634.
  2. Kama Sokolnicka, Agnieszka Pindera „Szkiełko Claude’a”, bwawarszawa.pl [dostęp 2024-02-07] [zarchiwizowane 2017-12-30] (pol.).