Szpilka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szpilki z kolorowymi plastikowymi główkami

Szpilka – cienki odcinek sztywnego drutu (zwykle ok. 3 cm) zakończona z jednej strony metalową lub plastikową główką, a z drugiej ostrą końcówką. Dzięki temu łatwo można nią spinać tkaniny, kartki papieru itp. Szpilką w odróżnieniu od igły nie da się szyć, niemniej jednak jest ona bardzo pomocna w krawiectwie. Ozdobna odmiana szpilki to szpila.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Szpilki są wykorzystywane już od ponad 4 tysięcy lat. Pierwotnie były one wytwarzane z żelaza[potrzebny przypis] oraz kości przez Sumerów i były używane do przytrzymywania ubrań. Później były również używane do spinania papierowych arkuszy poprzez nawlekanie ich w górnym rogu[1].

W późniejszym okresie szpilki wytwarzano z bardziej wytrzymałego materiału – mosiądzu. Stal została wykorzystana jeszcze później, ale trudnością było utrzymanie procesu produkcji bez korozji, dlatego spinki wyższej jakości były pokryte niklem, ale taka powłoka w warunkach wysokiej wilgotności łuszczyła się powodując postęp korozji i w rezultacie pokrycie spinki rdzą. Stalowe szpilki nie były uciążliwe w domowych zastosowaniach ponieważ były używane tylko chwilowo podczas szycia odzieży[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. From Pins to Paper Clips. W: Henry Petroski: The evolution of useful things. New York: Vintage Books, 1994, s. 53. ISBN 0-679-74039-2.
  2. Roger Bridgman: 1,000 Inventions Discoveries. New York: DK CHILDREN, 2002, s. 126. ISBN 0-7566-1705-7.