Szpital Trzyniec Podlesie

Szpital AGEL Trzyniec Podlesie

Szpital Trzyniec Podlesie
Data założenia	1895
Typ szpitala	kardiochirurgiczny
Państwo	Czechy
Adres	Konská 453 Třinec
Położenie na mapie Czech Szpital AGEL Trzyniec Podlesie
49°40′51,02″N 18°38′30,01″E
Strona internetowa

Szpital Trzyniec Podlesie – szpital w Trzyńcu-Podlesie, będący częścią AGEL Group, największego prywatnego dostawcy usług medycznych w Europie Środkowej. Historia szpitala sięga końca XIX wieku.

Historia szpitala

Historia szpitala sięga roku 1895, kiedy to Izba Arcyksięstwa Cieszyńskiego, która w tym czasie zarządzała hutą cesarza Franciszka Józefa w Trzyńcu, poprosiła o pozwolenie na budowę szpitala we wsi Końska u Trzyńca. Zezwolenie otrzymała 21 sierpnia tego samego roku. Budowa rozpoczęła się natychmiast i trwała 2 lata. Budynek szpitala znajdował się w środku parku w pobliżu huty ze względu na dużą liczbę zranień, okaleczeń i poparzeń pracowników wymagających leczenia, a najbliższy szpital znajdował się w Cieszynie. Naczelnym lekarzem szpitala był dr. Paweł Hlawatsch. Pacjentami opiekowały się 3 pielęgniarki boromeuszki z Cieszyna. Pawilon głównego budynku miał jedno piętro, z salą operacyjną i 39 łóżkami. Obok znajdował się budynek gospodarczy, dom opieki, pralnia i sala sekcji zwłok.

W 1909 r. otwarto pawilon zakaźny wraz z dwoma innymi oddziałami. Choroby zakaźne były wówczas bardzo powszechne i należały do najczęstszych przyczyn zgonów. W 1919 r. szpital posiadał już 73 łóżka i był stopniowo wyposażany w inny niezbędny sprzęt medyczny. W 1927 r. oddano do użytku nową salę operacyjną ze wszystkimi udogodnieniami i sprzętami ówczesnej medycyny; zakupiono pierwszą karetkę pogotowia marki „Škoda”. Do tego czasu rannych przewożono do szpitala zwykłym samochodem przykrytych pod płachtą. W czasie II wojny światowej szpital przeszedł w ręce niemieckie. Dodano prosto wyposażony budynek do leczenia przypadków wewnętrznych, zwiększając liczbę łóżek do 214.

Po roku 1945

Do końca 1946 r. szpital posiadał 160 łóżek i 2 oddziały – chirurgiczny i wewnętrzny (pierwotnie zakaźny). Stopniowo dołączano do nich oddziały okulistyczne, laryngologiczne, a na początku lat 50. XX wieku oddziały rehabilitacyjne. W tym czasie wybudowano przychodnię zakładową do ambulatoryjnej opieki metalurgów.

Po zjednoczeniu służby zdrowia w 1952 r. powstał "Závodní ústav národního zdraví" (ZÚNZ). Rok później otwarto poliklinikę zawodową, w której pracowało 3 lekarzy medycyny pracy, internista, ginekolog, neurolog i dermatolog.

W 1954 r. przeniesiono wydział wewnętrzny do zaadaptowanych budynków w Trzyńcu-Kanada, a w 1969 r. wydział rehabilitacji.

W 1967 r. utworzono oddział zajmujący się chorobami zawodowymi

Gabinety specjalistów i lekarzy medycyny pracy ZÚNZ huty trzynieckiej znajdowały się w jedenastu budynkach znajdujących się zarówno wewnątrz firmy, jak i w jej bezpośrednim sąsiedztwie, co utrudniało pracę pracownikom służby zdrowia. Ponadto gabinety znajdowały się w większości w starych budynkach, które nie spełniały warunków higienicznych. Dlatego konieczne stało się wybudowanie nowej polikliniki.

Nowe urządzenie CT w szpitalu w Trzyńcu-Podlesie

Już w 1961 roku powstał projekt. Ponieważ jednak szpital nie znalazł się wśród budowli priorytetowych, prace przygotowawcze były kilkakrotnie przerywane. W 1975 roku projekt został przerobiony, a we wrześniu 1976 roku ostatecznie rozpoczęto budowę.

Budowę szpitala zakładowego wraz z polikliniką podzielono na dwa etapy. Nowa poliklinika została oddana do użytku 20 października 1981 roku. Druga część - oddział stacjonarny zaczął pełnić swoje funkcje w sierpniu 1985 roku.

Szpital Trzyniecki na Podlesiu otrzymał nowoczesny budynek wyposażony w najnowocześniejszą technologię i sprzęt na wysokim poziomie. Za transformację odpowiedzialna była Huta trzyniecka, której część szpitala fabrycznego była częścią do 1993 roku. Od samego początku istnienia tego szpitala huta dbała o stronę materialną - zakup sprzętu, remonty, zaopatrzenie w wodę, prąd, gaz itp.

Prywatyzacja szpitalu a teraźniejszość

Zmiany polityczne po 1989 r. doprowadziły również do zmian w ochronie zdrowia. ZÚNZ Třinecké železárny przestało istnieć i powstały 2 odrębne podmioty - poliklinika zawodowa i szpital zawodowy. To właśnie szpital zawodowy został sprywatyzowany w 1993 roku i 1 lipca 1993 roku zaczął działać jako szpital Podlesie.

Od 1993 roku szpital kontynuuje wieloletnią tradycję w celu budowy nowoczesnego miejsca pracy o wysokim prestiżu i poziomu pracy, zawodu i społeczeństwa, wykonując specjalistyczne usługi z zakresu kardiologii, kardiochirurgii, chirurgii małoinwazyjnej, chirurgii naczyniowej oraz terapii wewnątrznaczyniowej.

Zabieg chirurgiczny na hybrydowej sali operacyjnej w Szpitalu w Trzyńcu-Podlesie

Współczesność

Kadra i wyposażenie Zakładu Radiologii Zabiegowej oraz Centrum Chirurgii Naczyniowej i Małoinwazyjnej tworzą jedną jednostkę funkcjonalną pod nazwą Středisko onemocnění cév Nemocnice Podlesí a.s. (Centrum Chorób Naczyń Szpitala Podlesie a.s.)

Przedmiotem działalności SOC jest świadczenie kompleksowej opieki pacjentom z chorobami naczyń obwodowych. Lekarze SOC ściśle współpracują z ekspertami z oddziału anestezjologii i resuscytacji, centrum kardiochirurgicznego (działa od 2000 r.) i poradni specjalistycznych szpitalu na Podlesiu, wypełniając w ten sposób misję i cel kompleksowego centrum sercowo-naczyniowego.

W 2007 r. szpital otrzymał certyfikat: „Gwarancja jakości kompleksowej opieki dla klientów z ranami przewlekłymi i powikłanymi”, przyznawany przez Czeskie Towarzystwo Leczenia Ran. W 2021 szpital otrzymał kolejno: w czerwcu Złotą Plakietkę ESO Angels Awards, a w listopadzie europejski certyfikat jakości ESO dla Centrum leczenia porażeń mózgu Szpitala w Trzyńcu.

W szpitalu pracował m.in. Stanisław Czudek.