Szwa (alfabet hebrajski)
| |
| Informacje podstawowe | |
| Podstawowy alfabet | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Znak diakrytyczny | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
Szwa (שְׁוָא) – znak diakrytyczny używany w alfabecie hebrajskim w ramach nikudu. Występuje w postaci dwóch kropek wyglądających jak dwukropek, które znajdują się pod literą[1]. Szwa dzieli się na dwa typy[2][3]:
- szwa na – występuje wyłącznie w sylabach otwartych, nie pojawia się natomiast pod literami ע (ajin), ח (chet), ה (he) oraz א (alef). W klasycznej wymowie języka hebrajskiego znak szwa na jest zawsze wymawiany jako krótkie e[4], jednak w mowie codziennej wymawia się jako zwykłe e lub jest redukowany.
- szwa nach – jest znakiem niemym, gdyż oznacza brak samogłoski pod daną literą, jednocześnie szwa nach zamyka sylabę[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ sceva. treccani.it. (wł.).
- ↑ Znaki diakrytyczne. iwrit.pl. (pol.).
- ↑ Kessler-Mesguich 2008 ↓, s. 447.
- ↑ Blau 1993 ↓, s. 13.
- ↑ Meyer 1992 ↓, s. 61-63.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rudolf Meyer, Hebräische Grammatik, 1992, ISBN 3-11-013694-5.
- Joshua Blau, A Grammar of Biblical Hebrew, t. 2, 1993, ISBN 3-447-03362-2.
- Sophie Kessler-Mesguich, L'hébreu biblique en 15 leçons : grammaire fondamentale, exercices corrigés, textes bibliques commentés, lexique hébreu-français, 2008, ISBN -2-7535-0494-3.