Znaki diakrytyczne

Znaki diakrytyczne, diakryty (stgr. διακριτικός diakritikós „odróżniający”) – znaki graficzne używane w alfabetach i innych systemach pisma, umieszczane nad, pod literą, obok lub wewnątrz niej, zmieniające sposób odczytu tej litery i tworzące przez to nową literę. W alfabetach sylabowych mogą zmienić znaczenie całej sylaby.

W alfabecie polskim jest dziewięć liter tworzonych za pomocą znaków diakrytycznych (litery diakrytyzowane, litery diakrytyczne): ą, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ź, ż.

W obiegu potocznym jako „znaki diakrytyczne” określa się również litery diakrytyzowane, czyli tworzone poprzez dodanie znaków diakrytycznych.

W składzie komputerowym często do sprawdzania, czy dany font zawiera polskie litery diakrytyzowane, używa się zdania „Zażółć gęślą jaźń”. Jest to najkrótsze powszechnie znane zdanie zawierające wszystkie polskie litery diakrytyzowane. Zdanie jest poprawne gramatycznie, nie przekazuje jednak sensownej treści.