Tężnia w Konstancinie
Tężnia w Konstancinie – tężnia solankowa uruchomiona w XX wieku, zlokalizowana w Parku Zdrojowym w Konstancinie-Jeziornie w województwie mazowieckim. Wchodzi w skład obiektów Uzdrowiska Konstancin-Zdrój Sp. z o.o.
Tężnia w Konstancinie została wzniesiona w latach 1974–1979[1]. Obiekt ten jest inhalatorium na wolnym powietrzu, przy czym sam grzybek-inhalator znajduje się wewnątrz zamkniętego kręgu o obwodzie długości 140 metrów i wysokości 6 metrów.
Działanie tężni konstancińskiej polega na rozpylaniu solanki z odwiertu z głębokości 1600 metrów, przy temperaturze 29 °C i stężeniu solanki 6,49%. Źródła solanki zostały tu odkryte w 1962 roku[2].
Zalecany sposób korzystania z tej tężni obejmuje pobyt:
- bezpośrednio w pobliżu inhalatora – „grzybka”: 15–20 minut
- w tężni: 30–60 minut
- na zewnątrz tężni: 2–3 godziny
Wstęp w najbliższe otoczenie tężni i do jej wnętrza jest płatny. Na zewnątrz ogrodzenia tężni znajduje się ogólnie dostępny Park Zdrojowy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uzdrowisko Konstancin, uzdrowisko-konstancin.pl [dostęp: 28 września 2009].
- ↑ Park Zdrojowy, Jerzy S. Majewski, Spacerownik – Konstancin, Gazeta Wyborcza.