Tadeusz Chełchowski
podporucznik artylerii rezerwy | |
Data i miejsce urodzenia |
25 marca 1902 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1940 |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Tadeusz Marian Chełchowski (ur. 25 marca 1902 w Rzekuniu, pow. ostrołęcki, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podporucznik artylerii rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Stanisława i Kamili z Bronowiczów. Uczestnik wojny 1920. Absolwent Seminarium Nauczycielskiego im. Króla Zygmunta Augusta w Białymstoku. W 1924 ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Ostrowi-Komorowie. W 1934 był w stopniu podporucznika (starszeństwo z dniem 1 stycznia 1929 i 55 lokatą w korpusie oficerów rezerwy artylerii) z przydziałem do 30 pułku artylerii lekkiej. Podlegał pod PKU Brześć n. Bugiem[1].
W okresie międzywojennym pracował jako nauczyciel.
W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. 28 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD, lista wywózkowa LW 052/3[2] poz. 23, akta osobowe nr 4664[3], z 27.04.1940. Został zamordowany 30 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 18.05.1943, figuruje na liście AM[4] 233-2500 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem 2500[2].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Mieszkał w Brześciu n. Bugiem, tam uczył w szkole powszechnej, był komendantem miejscowego Strzelca. Miał żonę Marię, synów Józefa i Janusza.
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]- Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopień kapitana. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
- Dąb Pamięci w ogrodzie szkolnym jak również wykonano tablicę pamiątkową upamiętniającą Absolwentów Seminarium Nauczycielskiego im. Króla Zygmunta Augusta w Białymstoku[5] przy ul. Warszawskiej 8. Certyfikat Dębu nr 002167/002543/WE/2010[6]
- esejem w książce Sprzączki i guziki z orzełkiem ze rdzy... Obraz ofiar Zbrodni Katyńskiej w pracach plastycznych młodego pokolenia, Warszawa 2012, s. 216.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych
- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[7]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- zbrodnia katyńska
- Kampania wrześniowa
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw, 1934, s. 145, 642 .
- ↑ a b УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 776 .
- ↑ Jędrzej Tucholski , Mord w Katyniu, 1991, s. 710 .
- ↑ Amtliches Material zum Massenmord von Katyn.
- ↑ Katyń...Ocalić Od Zapomnienia [online], www.xilo.bialystok.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Tomasz Lewandowski , Adam Nielski , Katyń - strona główna [online], www.katyn-pamietam.pl [dostęp 2017-08-20] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-25] (ang.).
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu przysposobienia wojskowego”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/417
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5
- Katyń, Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, pod red. Marka Tarczyńskiego, Warszawa 2000, ISBN 83-905590-7-2
- Nauczyciele II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Katyniu
- Pochowani na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu
- Podporucznicy artylerii II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1902
- Zmarli w 1940