Przejdź do zawartości

Tadeusz Janowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Janowski
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1933
Bogumiłów

Data śmierci

15 grudnia 2022

Profesor nauk technicznych
Specjalność: elektrotechnika teoretyczna, maszyny elektryczne, zastosowania nadprzewodnictwa
Alma Mater

Politechnika Łódzka

Doktorat

1968
Politechnika Łódzka

Habilitacja

1991
Politechnika Łódzka

Profesura

28 listopada 1994

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Lubelska

Okres zatrudn.

od 1967

Instytut

Elektrotechniki

Dziekan
Wydział

Elektrotechniki i Informatyki PL

Okres spraw.

1973–1975 i 1982–1987

Poprzednik

Mieczysław Krzywicki (I kad.)

Prorektor ds. nauki
Uczelnia

Politechnika Lubelska

Okres spraw.

1975–1981 i 1996–1999

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Tadeusz Janowski (ur. 27 sierpnia 1933 w Bogumiłowie, zm. 15 grudnia 2022[1]) – profesor nauk technicznych, specjalista z zakresu elektrotechniki teoretycznej, maszyn elektrycznych i zastosowania nadprzewodnictwa. Dwukrotny dziekan Wydziału Elektrotechniki i Informatyki PL w latach 1973–1975 i 1982–1987.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studia na Politechnice Łódzkiej skończył w roku 1961. W roku 1968 został mianowany na stopień doktora. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w roku 1991 (za rozprawę pt. „Magnetyczne potrajacze częstotliwości”).

Wykładowca Politechniki Lubelskiej. W latach 1968–1999 pełnił tam funkcję kierownika Zakładu, a następnie Katedry Podstaw Elektrotechniki. W roku 1999 został dyrektorem Instytutu Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii, funkcję tę pełnił do 2004 roku[2].

Dwukrotny dziekan Wydziału Elektrotechniki i Informatyki PL (w latach 1973–1975 i 1982–1987), a także dwukrotny prorektor ds. nauki Politechniki Lubelskiej (w latach 1975–1981 i 1996–1999).

Dyrektor Centrum Doskonałości Technologii Nadprzewodnikowych i Plazmowych w Energetyce (ASPPECT)[3].

Pracownik Instytutu Elektrotechniki w Warszawie, od 1987 roku pełni funkcję kierownika Pracowni Kriomagnesów Zakładu Badań Podstawowych Elektrotechniki w Instytucie Elektrotechniki w Warszawie.

Autor 400 publikacji w tym 8 książek i 22 patentów.

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Janowski otrzymał 9 nagród Ministra Edukacji Narodowej i ponad 30 Nagród Rektora. Otrzymał także Medal Komisji Edukacji Narodowej (1976). Odznaczony wieloma odznaczeniami państwowymi i resortowymi, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1979)[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmarł prof. dr hab. inż. Tadeusz Janowski, Honorowy Profesor Politechniki Lubelskiej. [dostęp 2013-02-05].
  2. Andrzej Wac-Włodarczyk, Sylwetka naukowa profesora Tadeusza Janowskiego [online], webcache.googleusercontent.com [dostęp 2018-02-18].
  3. ASPPECT. [dostęp 2013-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-09)].
  4. H. D. Stryczewska, A. Wac-Włodarczyk, S. Kozak: Prezentacje. Prof. dr hab. Tadeusz Janowski – sylwetka. Oddział Lubelski PAN. [dostęp 2013-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • prof. dr hab. inż. Tadeusz Janowski, dr hab. inż. Andrzej Wac-Włodarczyk, dr inż. Wojciech Jarzyna: 40 lat Wydziału Elektrotechniki i Informatyki Politechniki Lubelskiej. Lublin: Politechnika Lubelska, 2004, s. 113. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]