Taewon sa
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
góra Ch'ŏngbong |
Rodzaj klasztoru | |
Właściciel | |
Typ zakonu |
żeński |
Założyciel klasztoru | |
Materiał budowlany |
drewno |
Data budowy | |
Data zburzenia |
1592–1598 |
Data reaktywacji |
1685 |
Położenie na mapie Korei Południowej | |
35°21′18″N 127°48′25″E/35,355000 127,806944 |
Taewon sa (대원사 Klasztor Wielkiego Początku) – koreański klasztor. Jeden z najstarszych klasztorów Korei.
Historia klasztoru[edytuj | edytuj kod]
Niektórzy uważają, że klasztor został wybudowany w roku 503 na górze Ch'ŏnbong (która zasadniczo należy do masywu góry Chiri) przez mnicha-misjonarza Ado. Klasztor nosił wtedy nazwę Chukwon. Inni powątpiewają w to, gdyż "Ado" był ogólnym terminem określającym mnicha, więc założyć klasztor mógł każdy inny mnich w tym czasie. Najpewniej klasztor powstał w 548 roku i został założony przez Yongi Yosę buddyjskiego misjonarza, być może pochodzącego z Indii, który założył także inne klasztory w tym rejonie: Hwaŏm sa i Yŏngok sa. Jego pierwotna nazwa to P'hyŏngwon sa – Klasztor Spokojnego Wzgórza.
W połowie lat 600. Chajang wybudował słynną stupę, która istnieje do dnia dzisiejszego.
W 1260 roku mistrz sŏn Wŏno Ch'ŏnyŏng (1215–1286) przebudował i znacznie rozbudował klasztor. Był on piątym opatem znajdującego się w pobliżu klasztoru Songgwang. Zmienił on także nazwę klasztoru z Chukwon na Taewon (według pierwszej wersji). Równocześnie zmienił nazwę góry z Chungbong na Ch'ŏnbong[1].
W czasie japońskiej inwazji na Koreę w latach 1592–1598 został częściowo spalony. W 1685 roku mnich sŏn Ungwon przyprowadził tu swoich uczniów, z którymi odbudował klasztor i (oto druga wersja) zmienił jego nazwę z P'hyŏngwon na Taewon.
Klasztor stał się słynny ze swojej szkoły sutr.
12 stycznia 1914 roku klasztor uległ pożarowi. Do 1917 roku odbudowano 12 budynków.
W 1948 roku podczas rewolty Yŏsun w tym rejonie i potem w czasie wojny koreańskiej został opuszczony przez mnichów i niszczał. Został częściowo odbudowany w 1955 roku przez mniszkę Pŏbil. Od 1990 roku trwają dalsze prace rekonstrukcyjne na terenie klasztoru.
Klasztor otoczony jest siedmioma lotosowymi stawami.
Obecnie jest jednym z głównych klasztorów dla mniszek szkoły chogye. Podlega klasztorowi Haein.
Znane obiekty[edytuj | edytuj kod]
- Pangwang-t'ap (dziewięciokondygnacyjna stupa) – Skarb Narodowy nr 1112
- Muzeum Tybetu na terenie klasztoru
Adres klasztoru[edytuj | edytuj kod]
- 304 Yupyeong-ri, Samjang-myeon, Sancheong, Gyeongsangnam-do, Korea Południowa
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Eastward Books, Seul, Korea, str. 330 ISBN 89-952155-4-2
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Str. 134