Przejdź do zawartości

Tamshing

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tamshing Goemba
གཏམ་ཞིང་
Ilustracja
wejście do klasztoru
Państwo

 Bhutan

Miejscowość

Dzakar

Kościół

buddyzm tantryczny

Rodzaj klasztoru

klasztor buddyjski

Właściciel

Ningma

Typ zakonu

męski

Założyciel klasztoru

Pema Lingpa

Materiał budowlany

drewno, cegła, kamień

Data budowy

1501

Położenie na mapie Bhutanu
Mapa konturowa Bhutanu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Tamshing Goemba”
Ziemia27°35′16″N 90°44′16″E/27,587778 90,737778

Klasztor Tamshing Goemba (Tamshing Lhendup Chholing, Tamzhing Lhündrup, Świątynia Dobrej Nowiny), dzongkha: གཏམ་ཞིང་ ་ཁང་།, Wylie: gtam zhing lhun grub chos glingklasztor buddyjski, najważniejszy w Bhutanie ośrodek Ningma, szkoły buddyzmu tantrycznego. Znajduje się w dystrykcie Bumtʽang w środkowym Bhutanie[1].

Założony w 1501 r. przez Pema Lingpa, który miał zbudować klasztor samodzielnie, podczas gdy dakinie wykonały większość rzeźb. Na wewnętrznych ścianach przetrwały malowidła, których autorstwo przypisuje się Pemie Lingpie. Wejście do klasztoru prowadzi przez dziedziniec, otoczony przez kwatery minichów. Główna sala zebrań (lhakhang) mieści kaplicę, w której znajdują się trzy trony dla trzech inkarnacji (ciała, umysłu i mowy) Pemy Lingpy. W głównej świątyni znajdują się 3 posągi (Guru Rinpocze, Majtreja i Śakjamuni), rzekomo wykonane przez dakinie. Klasztor zdobi około sto tysięcy malowanych wizerunków Śakjamuniego[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Lindsay Brown i in.: Bhutan. Lonely Planet, 2007, s. 176. ISBN 978-1-74059-529-2.