Tapiranga maskowa
| Ramphocelus sanguinolentus[1] | |||
| (Lesson, 1831) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
tapiranga maskowa | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Tapiranga maskowa (Ramphocelus sanguinolentus) – gatunek małego ptaka śpiewającego z rodziny tanagr (Thraupidae). Zamieszkuje Amerykę Środkową, w tym tereny Panamy, Kostaryki, Nikaragui, Hondurasu, Gwatemali i Meksyku.
Systematyka
Badania genetyczne sugerują, że jest najmniej spokrewnionym gatunkiem z innymi z rodziny Thraupidae. Taksonomicznie najbliższym mu jest Ramphocelus nigrogularis. Łacińska nazwa sanguinolentus, oznacza zakrwawiony, co nawiązuje do czerwonych fragmentów upierzenia tych ptaków. Wyróżniono dwa podgatunki[3][4]:
- R. sanguinolentus sanguinolentus – południowo-wschodni Meksyk do Hondurasu.
- R. sanguinolentus apricus – wschodni Honduras do północno-zachodniej Panamy.
Charakterystyka
Dorosłe osobniki są czarne, z czerwoną obwódką obejmującą szyję, kark i pierś (przypomina wyglądem samicę Rhodothraupis celaeno, z rodziny Cardinalidae). Ponadto, czerwony jest także ogon. Samice są zazwyczaj ciemniejsze, ale trudne do odróżnienia. Dziób jest blado niebieski, a nogi niebiesko-szare. Młode, tuż po urodzeniu są podobne, mają jedynie ciemnoczerwony kark, a czarne elementy upierzenia są poprzetykane brązowymi piórami, a pierś jest czerwona z czarnymi kropkami. Młode ptaki mają także ciemniejsze dzioby. Po osiągnięciu dojrzałości osiągają około 20 cm długości.
Występowanie
Gatunek ten występuje głównie na obrzeżach wiecznie zielonych lasów deszczowych i na terenach pół-otwartych do wysokości 1100 metrów. Zamieszkuje głównie wyższe poziomy lasów.
Gatunek ten występuje na bardzo dużym terenie, obejmującym 235 000 kilometrów kwadratowych terenów w Ameryce Środkowej. Występuje od południa stanu Veracruz i północy Oaxaca w Meksyku do wyżyn w zachodniej Panamie.
Tryb życia
W ciągu roku, tanagry te są obserwowane głównie w parach, ale mogą tworzyć małe grupy w trakcie okresu godowego. Gniazda budują z materiałów takich jak mech, kawałki dużych liści i małych gałęzi. Zakładają je w połowie wysokości drzew na skraju lasu. Samice składają zwykle dwa jasnoniebieskie, z ciemnymi plamkami jaja.
Status, zagrożenie i ochrona
W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych tapiranga maskowa ma status LC[2], czyli niższego ryzyka. Tendencja populacyjna wydaje się stabilna, nie zaobserwowano żadnych przesłanek świadczących o zagrożeniach tego gatunku. Populacja jest bardzo duża, ale trudna do oszacowania, przewiduje się, że żyje od 50 000 do nawet 500 000 osobników[5].
Zobacz też
- ↑ Ramphocelus sanguinolentus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Ramphocelus sanguinolentus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Frank Gill, David Donsker: Family Thraupidae. IOC World Bird List: Version 3.3. [dostęp 2013-06-13]. (ang.).
- ↑ Crimson-collared Tanager (Ramphocelus sanguinolentus). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2013-06-13]. (ang.).
- ↑ Crimson-collared Tanager Ramphocelus sanguinolentus. BirdLife International. [dostęp 2013-06-13].
Bibliografia
- Crimson-collared Tanager Ramphocelus sanguinolentus. BirdLife International. [dostęp 2013-06-13].
- Ramphocelus sanguinolentus. Neotropical Birds. [dostęp 2013-06-13].