Tatra V570
Producent | |
---|---|
Projektant | |
Miejsce produkcji | |
Dane techniczne | |
Typy nadwozia |
2-drzwiowy sedan |
Silniki |
B4 854 cm³ |
Skrzynia biegów |
4-biegowa manualna |
Napęd |
tylny |
Długość |
3800 mm |
Szerokość |
1400 mm |
Wysokość |
1440 mm |
Rozstaw osi |
2320 mm |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
Tatra V570 – prototyp samochodu osobowego o aerodynamicznym nadwoziu, projektu autorstwa Hansa Ledwinki opracowany w latach 1931–1933.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W latach 30. XX wieku zaczęto przywiązywać wagę do aerodynamiki nadwozi samochodowych, lecz początkowo projektanci zajmowali się jedynie nadaniem opływowego kształtu poszczególnym elementom nadwozi, jak błotniki. Jednym z pierwszych przedsiębiorstw, które podjęło się opracowania i wdrożenia do produkcji całego opływowego nadwozia była czechosłowacka Tatra z Kopřivnice. Pod kierunkiem głównego konstruktora Hansa Ledwinki powstała tam seria samochodów z nietypowo wówczas umieszczonym silnikiem z tyłu i opływowym nadwoziem projektu Ericha Überlackera. Wdrożyły one w życie idee inżyniera Paula Jaraya , będącego jednym z pionierów kompleksowego podejścia do aerodynamiki samochodów w oparciu o badania w tunelu aerodynamicznym[1]. Hans Ledinka i jego syn Erich uważali, że najlepsze możliwości dla uzyskania opływowego nadwozia daje silnik z tyłu, który przy napędzie na tylne koła ma ponadto zalety płynące z eliminacji wału napędowego i środkowego tunelu[1]. W 1931 roku skonstruowano pierwszy prototyp małego samochodu z silnikiem z tyłu V570, który jeszcze nie miał specjalnego nadwozia aerodynamicznego[1]. W 1933 roku zbudowano drugi prototyp, który otrzymał już aerodynamiczne nadwozie[1].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Aerodynamiczne Tatry
- Tatra V570 1931, 1933
- Tatra 77 1933–1938
- Tatra 87 1936–1950
- Tatra 97 1936–1939
- Tatra 600 Tatraplan 1946–1952
- Tatra 603 1956–1975
V 570 miał być napędzany chłodzonym powietrzem dwucylindrowym bokserem o pojemności 854 cm³ i mocy 18 KM z rozrządem OHV umieszczonym za tylną osią. Silnik wraz ze sprzęgłem jednotarczowym, czterobiegową skrzynią biegów i skrzynią rozdzielczą są częścią jednej jednostki, napędzana jest tylna oś. Maksymalna prędkość samochodu to 75-80 km/h. Powietrze chłodzące wpadało do komory silnika przez żebrowane szczeliny za tylnymi szybami. Samochód miał być produkowany zarówno w wersji zamkniętej, jak i otwartej.
V 570 ma opływowe nadwozie, z wystającymi reflektorami i opadającą zarówno przednią, jak i tylną częścią nadwozia. Samochód posiada stalowe nadwozie z drewnianą ramą. Drzwi otwierają się w kierunku przeciwnym do kierunku jazdy. Szkielet podwozia spawany był z rur. Pojazd posiada hamulce mechaniczne.
Opływowe nadwozie V 570 jest pod wieloma względami podobne do późniejszego VW Garbusa. Hans Ledwinka i Ferdinand Porsche znali się osobiście i konsultowali swoje doświadczenia i sugestie.
Dalsze losy
[edytuj | edytuj kod]Zarząd firmy Tatra zrezygnował z kierowania V570 do produkcji, uznając, że nowatorskie w tamtym czasie nadwozie opływowe lepiej sprawdzi się w luksusowym małoseryjnym modelu, a nie popularnym samochodzie[1]. Prototyp V 570 posłużył jako wzór dla samochodu Tatra 77 z ośmiocylindrowym silnikiem produkowanego od 1934 roku.
Tatra V 570 znajduje się obecnie w Muzeum Tatry w Kopřywnicy, do którego po 30 latach codziennego użytkowania został przekazany przez prywatnego właściciela, który po testach odkupił go od firmy. Nie jest jednak w stanie pierwotnym.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Cars & history: start of the aerodynamic era (1931-1933). [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Schmarbeck, Wolfgang: Tatra - Die Geschichte der Tatra-Automobile, Verlag des Internationalen Auto- und Motorrad-Museums Deutschland, Bad Oeynhausen (1977)
- Automobil 3/1979, skan na www.tatraportal.sk: [1] a [2]