Technik ekonomista
Technik ekonomista – tytuł zawodowy nadawany w Polsce absolwentom szkół kształcących w zawodzie technik ekonomista.
Kwalifikacje wyodrębnione w zawodzie technik ekonomista po reformie oświaty z 2017 r.:
- EKA.04 Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej;
- EKA.05 Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych.
Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik ekonomista powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych[1]:
- w zakresie kwalifikacji EKA.04. Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej:
- a) stosowania przepisów prawa w prowadzeniu działalności,
- b) prowadzenia dokumentacji biurowej i magazynowej,
- c) prowadzenia dokumentacji procesu sprzedaży,
- d) gospodarowania rzeczowymi składnikami majątku,
- e) sporządzania biznesplanu
- w zakresie kwalifikacji EKA.05. Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych:
- a) prowadzenia rekrutacji i selekcjonowania kandydatów do pracy,
- b) sporządzania dokumentacji kadrowej,
- c) prowadzenia spraw związanych ze świadczeniami socjalnymi,
- d) rozliczania wynagrodzeń i składek pobieranych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych,
- e) prowadzenia analizy zatrudnienia i wynagrodzeń,
- f) prowadzenia ewidencji podatkowych i rozliczeń podatkowych,
- g) prowadzenia rozliczeń finansowych z kontrahentami i podmiotami rynku finansowego.
Kształcenie w zawodzie technik ekonomista odbywa się przede wszystkim w technikach, rzadko w szkołach policealnych[2].
Według stanu na wrzesień 2011 roku w Polsce było 727 szkół zawodowych (w tym 603 technika i 124 szkoły policealne), które kształciły w zawodzie technika ekonomisty[3].
W 2019 r. naukę w technikum w zawodzie technik ekonomista ukończyło 9118 osób i stanowili oni 8,5% absolwentów techników[4]. Natomiast w 2020 r. było to odpowiednio – 9136 osób i 8,3% absolwentów[4].
Był to w latach 2019 i 2020 trzeci w kolejności zawód w technikach, w którym kończyło naukę najwięcej absolwentów[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 16 maja 2019 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach szkolnictwa branżowego oraz dodatkowych umiejętności zawodowych w zakresie wybranych zawodów szkolnictwa branżowego (Dz.U. z 2019 r. poz. 991).
- ↑ Dariusz Danilewicz, Podaż i popyt na kwalifikacje i kompetencje w ujęciu sektorowym na przykładzie sektora bankowego (na podstawie badań empirycznych), „Kwartalnik Ekonomistów i Menedżerów”, 32 (2), 2014, s. 77, DOI: 10.5604/01.3001.0009.4659 [dostęp 2023-07-18].
- ↑ Michalski, Mariusz, et al. „[Nowoczesne technologie i rozwiązania organizacyjne w przedsiębiorstwach – efektywny program doskonalenia nauczycieli kształcenia zawodowego: Branża ekonomiczno-handlowa]”, Łódź 2012, s. 10.
- ↑ a b c Raport analityczny: Wyniki monitoringu karier absolwentów szkół ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych: Absolwenci z lat 2019 i 2020 [online], Instytut Badań Edukacyjnych, s. 34–35.