Tejo (1901)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tejo
Ilustracja
„Tejo” między 1911 a 1915 r.
Klasa

niszczyciel

Historia
Stocznia

Arsenal da Marinha, Lizbona

Położenie stępki

1901

Wodowanie

27 października 1901

 Marinha Portuguesa
Wejście do służby

1904

Wycofanie ze służby

1929

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

522 tony

Długość

70 metrów

Szerokość

6,96 m

Zanurzenie

2,51 m

Materiał kadłuba

stal

Napęd
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania
4 kotły
moc 7000 KM, 2 śruby
Prędkość

25 węzłów

Uzbrojenie
1 działo kal. 100 mm
1 działo kal. 65 mm (3 x I)
4 działka kal. 47 mm (4 x I)
Wyrzutnie torpedowe

2 × 356 mm (2 x I)

Załoga

85

Tejoportugalski niszczyciel z początku XX wieku. Okręt został zwodowany 27 października 1901 roku w stoczni Arsenal da Marinha w Lizbonie, a w skład Marinha Portuguesa wszedł w 1904 roku. Jednostka zatonęła w 1910 roku, po czym została podniesiona i odbudowana. Niszczyciel skreślono z listy floty w 1929 roku.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

„Tejo” był pierwszym portugalskim niszczycielem, początkowo klasyfikowanym jako kanonierka torpedowa lub krążownik torpedowy[1][2].

„Tejo” zbudowany został w stoczni Arsenal da Marinha w Lizbonie[2]. Stępkę okrętu położono w 1901 roku, został zwodowany w obecności króla Karola I 27 października 1901 roku, a ukończono go w 1904 roku[2][3][a].

Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]

„Tejo” był niewielkim, czterokominowym niszczycielem, z kadłubem wykonanym ze stali niklowej[2][3]. Długość wynosiła 70 metrów, szerokość 6,96 metra, a maksymalne zanurzenie 2,51 metra[2][4]. Wyporność normalna wynosiła 522 tony[4][5][b]. Okręt napędzany był przez dwie maszyny parowe potrójnego rozprężania o mocy 7000 KM, do których parę dostarczały cztery kotły[2][4]. Prędkość maksymalna napędzanego dwiema śrubami okrętu wynosiła 25 węzłów[4][5]. Okręt mógł zabrać zapas węgla o masie 155 ton[2][4].

Na uzbrojenie artyleryjskie okrętu składały się: pojedyncze działo kalibru 100 mm (3,9 cala) A10 L/28 na rufie, pojedyncze działo 9-funtowe kal. 65 mm L/40 na dziobie i cztery pojedyncze działka 3-funtowe Hotchkiss M1885 L/40 kal. 47 mm[2][4]. Uzbrojenie uzupełniały dwie pojedyncze wyrzutnie torpedowe kal. 356 mm (14 cali)[2][4][c].

Załoga okrętu składała się z 5 oficerów oraz 80 podoficerów i marynarzy[3][4].

Służba[edytuj | edytuj kod]

W 1910 roku „Tejo” zatonął, lecz został podniesiony i poddany odbudowie powiązanej z kompleksową przebudową[2][6]. M.in. zdemontowano kotły, instalując w zamian dwa typu White-Forster (w związku z tym usunięto dwa kominy)[2][6]. Modernizacja objęła też uzbrojenie, które składało się od tej pory z pojedynczej armaty kal. 100 mm L/45, pojedynczej armaty kal. 76 mm L/40, dwóch pojedynczych działek kal. 47 mm L/40 i dwóch wyrzutni torpedowych kal. 356 mm[2][6]. Okręt został ponownie wcielony do służby dopiero w 1917 roku, już jako NRP[d] „Tejo”[2][6].

Jednostka została skreślona z listy floty w 1929 roku, po 25 latach służby[2][7].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Brassey 1905 ↓, s. 294 podaje, że okręt ukończono w 1902 roku.
  2. Brassey 1902 ↓, s. 247 podaje, że wyporność wynosiła 530 ton.
  3. Brassey 1902 ↓, s. 247 i Brassey 1905 ↓, s. 294 podają, że okręt miał trzy wyrzutnie torped.
  4. NRP – Navio da República Portuguesa – Okręt Republiki Portugalii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Brassey 1902 ↓, s. 247.
  2. a b c d e f g h i j k l m n Gogin 2018 ↓.
  3. a b c Brassey 1902 ↓, s. 43.
  4. a b c d e f g h Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 379.
  5. a b Brassey 1905 ↓, s. 294.
  6. a b c d Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 372.
  7. Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 396.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • T.A. Brassey (red.): The Naval Annual, 1902. Portsmouth: J. Griffin and Co., 1902. (ang.).
  • T.A. Brassey (red.): The Naval Annual, 1905. Portsmouth: J. Griffin and Co., 1905. (ang.).
  • Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
  • Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: TEJO destroyer (1904). Navypedia. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).