Tetraselmis tetrathele
| |||
| Systematyka[1] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Gromada | |||
| Klasa | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Tetraselmis tetrathele | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Tetraselmis tetrathele Butcher, 1959 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Tetraselmis tetrathele (West) Butcher 1959 – gatunek jednokomórkowych zielenic. Wchodzi w skład fitoplanktonu w wodach brachicznych, w Bałtyku, Hiszpanii, Ukrainie i Skandynawii. Stanowi pokarm dla wielu małych zwierząt, takich jak wrotki (Rotifera).
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek opisany w 1916 r. przez George'a Stephena Westa pod nazwą Platymonas tetrathele jako jedyny przedstawiciel nowo wyróżnionego rodzaju[2]. Za właściwy opis uznaje się jednak przedstawiony przez Rogera Butchera w 1959 roku[1], w londyńskim czasopiśmie „Fisheries Investigations”. Holotyp pochodził ze zbiornika ze słoną wodą w Plymouth (hrabstwo Devon, Anglia), choć jako miejsce typowe taksonu (holotypu) AlgaeBase uznaje University of Birmingham, gdyż tam dokonano opisu glona[1]. Nazwa gatunkowa odnosi się do czterech wypustek w przedniej części przypominających brodawki[2].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Jest to gatunek wód brachicznych tzn. stanowiących mieszaninę wody słonej i słodkiej[1] cechującej się małym zasoleniem wody. Stwierdzony został w Bałtyku[3], w Skandynawii, Hiszpanii i Ukrainie[4]. Gatunek ten posłużył do badań nad zawartością selenu w wodzie, razem z innym glonem, Dunaliella minuta[5]. Często szybko i gęsto rozprzestrzenia się, powodując zakwity planktonu na wybrzeżach i zatokach[6].
Biologia[edytuj | edytuj kod]
Komórki o długości około 15 μm i szerokości w jednej osi ok. 4,5 μm, a drugiej ok. 8 μm. Wici o długości ok. 9,5–12 μm. Mają zróżnicowany kształt, często ze stożkowato zakończonym i zagiętym tylnym końcem i karbowanym przednim końcem. W przedniej części komórki są cztery brodawkowate wypustki otaczające zagłębienie. Chloroplast jest duży, wypełniając prawie całą komórkę. W przedniej części podzielony na cztery płaty sięgające brodawkowatych wypustek komórki i otaczające jądro komórkowe, które łączą się przy dużym, okrągłym pirenoidzie. W środkowej części komórki znajdują się obok siebie pirenoid, jądro i stigma[2].
Rozmnaża się przez podłużny podział komórki[2].
Gatunek stanowi składnik fitoplanktonu – zaliczany jest do tzw. mikroalg (ang. Microalgae)[7]. Rozwój i rozmnażanie Tetraselmis tetrathele zależy głównie od zawartości azotanów w wodzie i od zasolenia wody[7]. W warunkach laboratoryjnych namnażany jest pojemnikach o zasoleniu 35 ± 2‰[7]. Hodowany jest na pożywce Guillarda lub pożywce morskiej wzbogaconej nawozami do hodowli na dużą skalę gatunków z rodzaju Nannochloropsis[8]. Masanori Okauchi i Kouichi Kawamura w 1997 roku opracowali nową pożywkę, na bazie Guillarda, ale z dodatkiem 150 mg NaNO3, 10 mg NaH2PO4 · 2H2O, 15 mg Fe-EDTA i 360 µg MnCl2, co zaowocowało wskaźnikiem produkcyjnym T. tetrathele w ES-T.T. wyższym niż na podłożu nawożonym w eksperymencie z kulturą polową[8].
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek wykorzystywany był w badaniach nad usuwaniem z wody azotu amonowego[9].
Hodowle glonów Tetraselmis tetrahele są wykorzystywane w badaniach hydrobiologicznych jako pokarm dla zwierząt planktonowych, np. wrotków[10] lub widłonoga Apocyclops dengizicus używanego do karmienia krewetek tygrysich (Penaeus monodon), larw ryb i innych krewetek[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d M.D. Guiry, Tetraselmis tetrathele (West) Butcher 1959, [w:] AlgaeBase [online], 2002 [dostęp 2022-10-23] (ang.).
- ↑ a b c d George Stephen West, Algological notes XVIII-XXIII [pdf], „Journal of Botany, British and Foreign”, 54, 1916, s. 1-10.
- ↑ Guy Hällfors, Checklist of Baltic Sea Phytoplankton Species (including some heterotrophic protistan groups) [online], 2004 [dostęp 2022-10-23] (ang.).
- ↑ V.P. Gerasimiuk i inni, Algae of Ukraine: Diversity, Nomenclature, Taxonomy, Ecology and Geography. Vol. 2. Bacillariophyta [online], 2009 [dostęp 2022-10-23] (ang.).
- ↑ J.J. Wrench, Selenium metabolism in the Marine phytoplankters Tetraselmis tetrathele and Dunaliella minuta, „Marine Biology”, 1978, s. 231–236 [dostęp 2022-10-23] (ang.).
- ↑ R.E. Norris, T. Hori, M. Chihara, Revision of the Genus Tetraselmis (Class Prasinophyceae), Tokio 1980, s. 317-339, DOI: 10.1007/BF02488737 [dostęp 2022-10-23] (ang.).
- ↑ a b c Anderson Alan da Cruz Coêlho i inni, Growth of the microalgae Tetraselmis tetrathele and nitrate depletion in culture medium Guillard f/2 and Conway, „Acta Scientiarum Biological Sciences”, 2, 35, 2013, s. 163-168, DOI: 10.4025/actascibiolsci.v35i2.13971 [dostęp 2022-10-23] (ang.).
- ↑ a b Masanori Okauchi i Kouichi Kawamura, Optimum medium for large-scale culture of Tetraselmis tetrathele, „Live Food in Aquaculture”, 1997, s. 217–222 [dostęp 2022-10-23] (ang.).
- ↑ Abd Wahab Farahin i inni, Tolerance of Tetraselmis tetrathele to High Ammonium Nitrogen and Its Effect on Growth Rate, Carotenoid, and Fatty Acids Productivity, 2021, DOI: 10.3389/fbioe.2021.568776 [dostęp 2022-10-23] (ang.).
- ↑ Carol A. Stepien, Live history and larval development of the giant kelpfish heterostichus rostratus Girard 1854, „Fishery Bulletin”, 1986 (ang.).
- ↑ Omidvar Farhadian, Fatimah Md Yusoff, Suhaila Mohamed, Nutritional values of Apocyclops dengizicus (Copepoda: Cyclopoida) fed Chaetocerous calcitrans and Tetraselmis tetrathele, 2008, DOI: 10.1111/j.1365-2109.2008.02066.x [dostęp 2022-10-23] (ang.).