Thomsonit


Thompsonit – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Jest minerałem rzadkim.
Nazwa pochodzi od nazwiska szkockiego chemika i geologa T.Thomsona.
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
- Wzór chemiczny: NaCa2[Al5Si5O20] x 6 H2O – uwodniony glinokrzemian sodu i wapnia
- Układ krystalograficzny: rombowy
- Twardość w skali Mohsa: 5-5,5
- Gęstość: 2,25-2,4 g/cm3
- Rysa: biała
- Barwa: biała, szara, bezbarwna, żółtawa, czerwonawa, zielonawa
- Przełam: nierówny
- Połysk: szklisty
- Łupliwość: doskonała, dwukierunkowa
Tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, słupkowym, blaszkowym, igiełkowym. Na ścianach kryształów można zauważyć charakterystyczne zbrużdżenia; tworzy zbliźniaczenia. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, groniastych, kulistych. Jest kruchy, przezroczysty, bardzo często tworzy koncentryczne konkrecje. Współwystępuje z kalcytem, prehnitem, natrolitem, chabazytem.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Produkt działalności hydrotermalnej. Występuje w pęcherzach pogazowych i szczelinach skał wulkanicznych: bazaltów, melafirów. Spotykany w druzach skał głębinowych (diabazach i cieszynitach). Bywa spotykany w łupkach metamorficznych.
Miejsca występowania: USA – Thomsonite Beach i Roy nad Jeziorem Górnym – odm. gibsonit, nad Jeziorem Michigan – odm. lintonit. W Arkansas – odm. ozarkit, Kolorado, Oregon, Kanada, Niemcy, Czechy, Włochy – ok. Wezuwiusza; odm. comptonit, Wielka Brytania, Szwecja, Rosja – Ural.
W Polsce spotykany jest w melafirach okolic Żywca i Kotliny Kłodzkiej.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- ma znaczenie naukowe
- cenny dla kolekcjonerów
- czasami wykorzystywany w jubilerstwie
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” 1996 r.
- R. Hochleitner – Minerały i kryształy – „Muza S.A.” 1994 r.
- W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma – Press” 2003 r.
- J.Bauer – Przewodnik Skały i minerały – Wyd. Multico 1997 r.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Galeria: [1]