Przejdź do zawartości

Tlen (powieść)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tlen
Air
Autor

Geoff Ryman

Tematyka

fantastyka naukowa

Typ utworu

powieść

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Wielka Brytania

Język

angielski

Data wydania

2004

Wydawca

St. Martin's Griffin

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2017

Wydawca

MAG

Przekład

Krzysztof Sokołowski

Tlen (tyt. oryg. ang. Air) – powieść fantastycznonaukowa brytyjskiego pisarza Geoffa Rymana. Wydana w 2004 r. przez wydawnictwo St. Martin’s Griffin (ISBN 0-312-26121-7), a w Polsce w 2017 roku przez wydawnictwo MAG w tłumaczeniu Krzysztofa Sokołowskiego (ISBN 978-83-7480-741-8).

Powieść zdobyła w 2005 kilka nagród literackich w dziedzinie s-f: nagrodę im. Arthura C. Clarke’a, nagrodę BSFA oraz nagrodę im. Jamesa Tiptree Jr., była ponadto nominowana do Nebuli, nagrody im. Philipa K. Dicka i nagrody Campbella[1][2].

Powieść jest rozbudowaną wersją krótszej formy Have Not Have, opublikowanej w The Magazine of Fantasy & Science Fiction w kwietniu 2001 roku. Tytuł opowiadania zachował się w podtytule pierwszego wydania powieści: Air: Or, Have Not Have, następne wydania nosiły tylko tytuł Air[3].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

W 2020 roku na całym świecie odbywa się test „Tlenu”, globalnej sieci, zamiast komputerów i interfejsów korzystającej ze specjalnie sformatowanych fragmentów mózgu ludzkiego. Test się nie udaje, zdarzają się ofiary śmiertelne, więc zostaje przerwany. W Karzistanie, małym kraju gdzieś w środkowej Azji, w wyniku testu scalają się osobowości dwóch osób, głównej bohaterki, Mae Chung oraz zmarłej w trakcie testu wiekowej staruszki. „Tlen” ma być ponownie uruchomiony za rok, ale obie kobiety istnieją już teraz jako jedna osobowość. I w „Tlenie”, bezcieleśnie, i w ciele Mae. Głowna bohaterka, osoba inteligentna i sprytna, korzysta z nowych okoliczności, rozwija biznes, bogaci się, uczy się nowego porządku, jednocześnie przygotowuje wiejską społeczność na zmiany, które mają nadejść. W tle walczy ze swoim drugim „ja”, należącym do konserwatywnej staruszki[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 2005 Award Winners & Nominees [online], Worlds Without End [dostęp 2018-04-04] (ang.).
  2. 2006 Award Winners & Nominees [online], Worlds Without End [dostęp 2018-04-04] (ang.).
  3. book review at scifi.com. [dostęp 2018-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-25)].
  4. „Tlen” – Geoff Ryman [online], Wydawnictwo MAG [dostęp 2018-04-04] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-25] (pol.).