Tokarska Turniczka
 Tokarska Turniczka, w tle Płaczliwa Skała i Hawrań | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1209 m n.p.m. |
| Wybitność |
19 m |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′23,4″N 20°16′40,7″E/49,256500 20,277972
| |
Tokarska Turniczka (niem. Drechslertürmchen, słow. Tokáreňská vežička, węg. Tokarnya-tornyocska[1]) – najwybitniejsza ze skał na reglowym wzniesieniu Tokarni (Tokáreň, 1224 m) w słowackich Tatrach Bielskich. Wznosi się na wysokość 1209 m[2] w krótkiej południowej grani Tokarni, oddalonej o około 100 m od jej zwornikowego wzniesienia nad przełęczą Ozielec. Pod kulminacją (1220 m), z której odgałęzia się grań do Tokarskiej Turniczki, jest ścianka o wysokości około 20 m, za nią Tokarskie Siodełko i Tokarska Turniczka, która na południe opada ścianą o wysokości około 50 m[3]. Wysokość względna turniczki nad siodełkiem to niecałe 19 m[2].
Tokarskie Siodełko jest jedynym miejscem, z którego można łatwo dostać się do turniczki. Z przełączki na szczyt turniczki prowadzi stroma, trawiasta ścieżka (0+ w skali tatrzańskiej). Na szczycie rosną brzozy – ten gatunek drzewa w Tatrach jest rzadkością[3].
Autorem nazwy turniczki i przełączki jest Władysław Cywiński[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Tatry Bielskie [online] [dostęp 2020-02-01].
- ↑ a b Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część wschodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 5, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-011-3