Przejdź do zawartości

Tomasz Jabłoński (lazarysta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ks. Tomasz Jabłoński CM
Ilustracja
Epitafium w kościele św. Wawrzyńca w Mławie
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

18 maja 1804
Jabłoń-Uszańskie

Data i miejsce śmierci

13 stycznia 1862
Mława

Miejsce pochówku

Krypta kościoła św. Wawrzyńca w Mławie

Prefekt szkoły powiatowej w Mławie
Okres sprawowania

do 1862

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

misjonarze

Śluby zakonne

18 października 1824

Prezbiterat

1826

Tomasz Jabłoński (ur. 18 maja 1804 w Jabłoni-Uszyńskiem[1], zm. 13 stycznia 1862 w Mławie) – kapłan rzymskokatolicki Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo. Prefekt szkoły powiatowej i nauczyciel szkoły parafialnej dla chłopców w Mławie. Uczestnik demonstracji patriotyczno-religijnych mających miejsce w Mławie w lipcu 1861 roku, tzw. „wypadków mławskich 1861”[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we wsi Jabłoń-Uszyńskie 18 maja 1804 roku, w rodzinie szlacheckiej[3], jako syn Andrzeja i Konstancji Jabłońskich[3].

17 października wstąpił do warszawskiego seminarium księży misjonarzy funkcjonującego przy kościele św. Krzyża[3]. Śluby wieczyste przyjął 18 października 1824[3]. W roku 1826 otrzymał święcenia kapłańskie[3]. Pracę rozpoczął w warszawskiej parafii św. Krzyża[3]. Głosił misje parafialne i rekolekcje w innych diecezjach[3].

W 1835 przybył do klasztoru Zgromadzenia Misji w Mławie, gdzie pracował jako wikariusz[4]. Pracował w Mławie do śmierci w 1862 roku[3]. Od roku 1837[4] zajmował się pracą wychowawczą wśród młodzieży, wychowaniem religijnym i patriotycznym[3]. W źródłach pojawia się jako nauczyciel szkoły parafialnej, w roku 1844[5]. Pełnił funkcję prefekta w szkole obwodowej (powiatowej), był w niej nauczycielem moralności i religii[3]. Nauczał także w szkole parafialnej dla chłopców przy klasztorze Misjonarzy[3]. Działalność wychowawczą prowadził do swojej śmierci w 1862 roku[3].

W trakcie demonstracji religijno-patriotycznych w Mławie w lipcu 1861 roku interweniował w sprawie aresztowanych uczestników, m.in. współbrata, księdza Piotra Rzońcy[6], za co ze strony Rosjan[3] został zwyzywany[7] przez podpułkownika Runowskiego słowami Idź precz, ty psi snu[6] i pobity[7], uderzony mocno w pierś[6].

Zmarł w Mławie 13 stycznia 1862 roku i tu został pochowany w krypcie pod kościołem św. Wawrzyńca[8][3].

Działalność wychowawcza i zaangażowanie w życie miasta wzbudzały powszechny szacunek wśród mławian i wychowanków, którzy ufundowali mu okazałe epitafium, na którym umieścili napis[3]:

Nauczycielu nasz, w sercach naszych wiecznie żyć będziesz

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kazimierski 2004 ↓, s. 349.
  2. Zygner 2013 ↓, s. 22.
  3. a b c d e f g h i j k l m n o Zygner 2013 ↓, s. 29.
  4. a b Zygner 2013 ↓, s. 61.
  5. Kazimierski 2004 ↓, s. 345.
  6. a b c Zygner 2013 ↓, s. 26.
  7. a b Zygner 2021 ↓, s. 68.
  8. Kazimierski 2004 ↓, s. 350.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]