Tomasz Słowianin
 Tomasz w stroju cesarza bizantyjskiego negocjuje z Arabami, grafika madryckiego rękopisu kroniki Jana Skylitzesa | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
październik 823 |
| Zawód, zajęcie |
przywódca powstania, samozwańczy cesarz Konstantyn VI[1] |
Tomasz Słowianin (także zwany Tomasz z Giazury) – przywódca powstania antyfeudalnego, które wybuchło w 821 roku na terenie Cesarstwa Bizantyjskiego. Oficer armii bizantyjskiej, potomek słowiańskich przesiedleńców do Azji Mniejszej[2].
Powstanie
[edytuj | edytuj kod]Swym zasięgiem objęło prowincje położone w Azji Mniejszej oraz dzięki słowiańskiej pomocy prowincje bałkańskie. Przyczyną zrywu było żądanie przywrócenia kultu obrazów, który 6 lat wcześniej ponownie został zakazany przez cesarza Leona V Armeńczyka. Chłopstwo domagało się także ochrony państwa przed warstwą nowych właścicieli ziemskich, zwanych dynatoi[3].
Owi dynatoi ujarzmiali wolnych rolników zmuszając ich do udzielania świadczeń oraz podporządkowując ich własnemu sądownictwu. Na skutek ataku chana Bułgarów Omurtaga w 823 roku i nieudanemu atakowi na Konstantynopol powstanie upadło. Po klęsce spotkało się z ogromnymi i krwawymi represjami na wsi wśród buntowników i ich rodzin[potrzebny przypis]. Tomasz Słowianin został stracony przez nabicie na pal[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Katarzyna Kobylecka rozmawia z prof. Władysławem Duczko, Tomasz Słowianin i inni, czyli jak podbijaliśmy Europę, audycja Polskiego Radia, zapis audio.
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona: Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza. T. 4. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 459. ISBN 83-85719-85-7.
- ↑ Benedykt Zientara: Historia Powszechna Średniowiecza. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 1998, s. 60. ISBN 83-85660-77-1.
- ↑ А.А. Васильев: Византия и арабы. Политические отношения Византии и арабов за время Аморийской династии. Санкт-Петербург: 1900, s. 408. (ros.).