
Toruńska Przędzalnia Czesankowa Merinotex
![]() Dawne hale zakładu, 2020 rok | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Siedziba |
Toruń, ul. Szosa Bydgoska 40/62 |
Data założenia |
1965 |
Data likwidacji |
2013 |
Położenie na mapie Torunia ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego ![]() | |
![]() |
Toruńska Przędzalnia Czesankowa Merinotex – nieistniejący zakład produkujący przędzę czesankową w Toruniu.
Merinotex, obok Elany, był sztandarowym zakładem Torunia[1].
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Przędzalnia Czesankowa Merinotex położona była w zachodniej części miasta w dzielnicy Bydgoskie Przedmieście przy ulicy Szosa Bydgoska 40/62[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W okresie międzywojennym znajdowały się tu koszary 4 Pułku Lotniczego. W styczniu 1945 roku zostały one wysadzony przez wycofujące się oddziały niemieckie[3]. Budowa zakładu „Merinotex” rozpoczęła się na początku lat 60. XX wieku. Produkcję w nim rozpoczęto w 1965 roku. Była to jedna z najnowocześniejszych fabryk tego typu nie tylko w kraju, ale i w Europie - znajdowało się w niej m.in. 70.000 wrzecion - skręcarek, czesarek i konwertorów oraz największa farbiarnia[4].
W zakładzie produkowano przędzę czesankową w asortymencie[5]:
- elana z argoną
- czysta elana
- czysta argona
- oraz mieszanka elanowo-wełniana, która stanowiła ponad 60% całej produkcji przeznaczonej na eksport.
Po przemianach gospodarczych w Polsce, które miały miejsce w 1990 roku, próbowano sprywatyzować zakład, jednak bezskutecznie.
Na początku 2009 roku zarząd zakładu złożył do sądu wniosek o upadłość. Od syndyka masy upadłościowej zakład kupiło brytyjskie przedsiębiorstwo Bulmer&Lumb. Rozpoczęto wtedy produkcję przędzy wełnianej oraz mieszanki wełny i włókien sztucznych[6].
Zakład zamknięto ostatecznie w 2013 roku.
Stan obecny[edytuj | edytuj kod]
W pozostałych po zakładzie budynkach mieszczą się obecnie różne firmy i instytucje, np. Cyfrowy Polsat (Call Center)[7], Arpol Motor Company, Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy, Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (m.in. Zakład Rysunku)[8].
Zatrudnienie[edytuj | edytuj kod]
Szczyt zatrudnienia w zakładzie przypadał na początek lat 70. XX wieku, kiedy to zatrudniał on ponad 6 tys. osób. W chwili zamknięcia przedsiębiorstwa (2013 rok) liczba pracowników wynosiła tylko 200 osób[9].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dawny Merinotex w Toruniu kończy działalność [dostęp 2016-08-03] .
- ↑ Toruńska Przędzalnia Czesankowa "Merinotex" S. A. w Toruniu Toruń - Firma.eGospodarka.pl - strona 1 | 1, www.firma.egospodarka.pl [dostęp 2016-08-03] .
- ↑ Katarzyna Kluczwajd , Toruń, którego nie ma, wyd. pierwsze, Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2017, s. 132, ISBN 978-83-7729-333-1 .
- ↑ Wyborcza.pl, torun.wyborcza.pl [dostęp 2016-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-20] .
- ↑ Maria i Eugeniusz Gąsiorowscy , Przewodnik Toruń, 1971 .
- ↑ Toruński Merinotex kupili Brytyjczycy. Ma powstać 100 etatów [dostęp 2016-08-03] .
- ↑ Cyfrowy Polsat szuka pracowników w Toruniu - Nowości - Dziennik Toruński, Toruń, Kujawy i Pomorze - aktualności, informacje, artykuły, wydarzenia., nowosci.com.pl [dostęp 2016-08-03] .
- ↑ Wydział Sztuk Pięknych - Uniwersytet Mikołaja Kopernika, www.art.umk.pl [dostęp 2016-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-16] .
- ↑ Merinotex, obok Elany, był sztandarowym zakładem Torunia - Nowości - Dziennik Toruński, Toruń, Kujawy i Pomorze - aktualności, informacje, artykuły, wydarzenia., nowosci.com.pl [dostęp 2016-08-03] .