Trałowce projektu 207

Trałowce projektu 207
Kraj budowy	Polska
Użytkownicy	Marynarka Wojenna
Stocznia	Stocznia Marynarki Wojennej w Gdyni
Wejście do służby	13 marca 1982
Zbudowane okręty	17
Okręty w służbie	17
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa : 203 t; pełna 217 t
Długość	38,5 m
Szerokość	7,14 m
Zanurzenie	1,73 m
Napęd	dwa silniki M401A o mocy 2 × 1000 KM, 2 przekładnie redukcyjne nawrotne, 2 śruby o stałym skoku pracujące w dyszach stałych.
Prędkość	14 węzłów
Zasięg	793 Mm przy prędkości 14 węzłów; 950 Mm przy prędkości 10 węzłów
Załoga	30
Uzbrojenie	• zestaw artyleryjsko – rakietowy ZU-23-2MR Wróbel II lub ZU-23-2M Wróbel; • 2 wyrzutnie rakiet PPZR Grom lub Strzała-2M; • tory minowe dla 6 min wz. 08/39 (OS) lub 24 min JaM; • morski małomagnetyczny trał kontaktowy MMTK-1M; • małomagnetyczny trał akustyczny MTA-2; • trał elektromagnetyczny TEM-PE-1M2
	Multimedia w Wikimedia Commons

Trałowce projektu 207 – seria 17 polskich trałowców bazowych zbudowanych przez Stocznię Marynarki Wojennej w Gdyni dla polskiej Marynarki Wojennej.

Projekt

W połowie lat 60. XX wieku Polska Marynarka Wojenna znacznie rozbudowywała siły przeciwminowe, które liczyły 56 okrętów 5 typów, w tym dwa typu kutrów trałowych. Wraz z końcem lat 60. w Dowództwie Marynarki Wojennej (DMW) zrodziła się koncepcja budowy nowego typu trałowca redowego. W tym celu podjęto i przeprowadzono wiele analiz technicznych tak, że w 1968 roku opracowano wstępne wymagania taktyczno-techniczne nowych okrętów, których kadłuby miały być drewniane. Wkrótce jednak zarzucono tę koncepcję i rozpoczęto szereg prac naukowo-badawczych z zakresu konstrukcji i technologii okrętów z laminatów poliestrowo-szklanych (LPS), wyposażenia trałowego, czy też minimalizacji pól fizycznych. Na początku 1970 roku w Biurze Projektowo-Konstrukcyjnym Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku, rozpoczęto prace projektowe nad nową jednostką małomagnetycznego trałowca redowego. Rolę głównego konstruktora sprawował mgr inż. Roman Kraszewski, którego później zastąpił mgr inż. Janusz Jasiński. Z ramienia Szefostwa Budowy Okrętów DMW nadzór sprawował kmdr Kazimierz Perzanowski. W tym samym roku ukończono analizę taktyczno-techniczno-ekonomiczną okrętu, który otrzymał numer projektowy 207 i jawny kryptonim Indyk^[1].

Jednostka prototypowa, nosząca oznaczenie typ 207D ORP „Gopło”, została zwodowana 16 kwietnia 1981 w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni. Jednostkę wykorzystano w roli okrętu doświadczalnego przeznaczonego do testowania nowych typów stacji hydrolokacyjnych i trałów. Miejsce stacjonowania okrętu to Port Wojenny Gdynia-Oksywie. Kolejne jednostki serii, noszące oznaczenie typ 207P, weszły do składu 12 Dywizjonu Trałowców 8 Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu.

Okręty przeznaczone dla 13 Dywizjonu Trałowców 9 Flotylli Obrony Wybrzeża na Helu to zmodernizowana wersja jednostek typu 207 która nosi oznaczenie typ 207M.

Obecnie wszystkie jednostki służą w 8 Flotylli Obrony Wybrzeża w 12. Wolińskim Dywizjonie Trałowców i 13. Dywizjonie Trałowców.^[2]

Opis

Trałowiec bazowy projektu 207D (typu Gopło). Zbudowany w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni. Stępkę pod jednostkę prototypową ORP Gopło położono w styczniu 1979 roku, zwodowano w kwietniu 1981 roku zaś do służby wcielono w lutym 1982 roku. Jest jednostką małomagnetyczną przeznaczoną do poszukiwania i niszczenia min kontaktowych i niekontaktowych. Ograniczenie pola magnetycznego osiągnięto głównie dzięki zastosowaniu w konstrukcji kadłuba i pokładówki laminatu poliestrowo-szklanego. Uzbrojony jest w:

trały kontaktowe i niekontaktowe
morski zestaw rakietowo-artyleryjski ZU-23-2MR Wróbel
tory minowe do zabierania wariantowego uzbrojenia min morskich lub zrzutni grawitacyjnych bomb głębinowych^[3]^[4]

Trałowce bazowe projektu 207P (typu Gardno). Zbudowane w Stocznia Marynarki Wojennej w Gdyni w latach 1983 - 1990. Są to jednostki małomagnetyczne przeznaczone do poszukiwania i niszczenia min kontaktowych i niekontaktowych. Ograniczenie pola magnetycznego osiągnięto głównie dzięki zastosowaniu w konstrukcji kadłuba i pokładówki laminatu poliestrowo-szklanego. Uzbrojone są w:

trały kontaktowe i niekontaktowe
morski zestaw rakietowo-artyleryjski ZU-23-2M Wróbel lub ZU-23-2MR Wróbel
tory minowe do zabierania wariantowego uzbrojenia min morskich lub zrzutni grawitacyjnych bomb głębinowych^[5]

Trałowce bazowe projektu 207M (typu Mamry). Zbudowane w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni w latach 1991 - 1994. Są to jednostki małomagnetyczne przeznaczone do poszukiwania i niszczenia min kontaktowych i niekontaktowych. Ograniczenie pola magnetycznego osiągnięto głównie dzięki zastosowaniu w konstrukcji kadłuba i pokładówki laminatu poliestrowo-szklanego. Trałowce projektu 207 M stanowią zmodernizowaną wersję okrętów 207 P (typu Gardno). Zastosowano na nich nowszej generacji wyposażenie hydrolokacyjne, trałowe i artyleryjskie. Uzbrojone są w:

trały kontaktowe i niekontaktowe
morski zestaw rakietowo-artyleryjski ZU-23-2-MR
tory minowe do zabierania wariantowego uzbrojenia min morskich lub zrzutni grawitacyjnych bomb głębinowych^[6]

Zestawienie

Projekt 207D
Nazwa	Numer taktyczny^[7]	Podniesienie bandery^[8]^[9]
ORP "Gopło"	630	13 marca 1982
Projekt 207P
ORP "Gardno"	631	31 marca 1984
ORP "Bukowo"	632	23 czerwca 1985
ORP "Dąbie"	633	11 maja 1986
ORP "Jamno"	634	11 maja 1986
ORP "Mielno"	635	9 maja 1987
ORP "Wicko"	636	12 października 1987
ORP "Resko"	637	26 marca 1988
ORP "Sarbsko"	638	12 października 1988
ORP "Necko"	639	9 maja 1989
ORP "Nakło"	640	2 marca 1990
ORP "Drużno"^[10]	641	21 września 1990
ORP "Hańcza"	642	1 marca 1991
Projekt 207M
ORP "Mamry"	643	25 września 1992
ORP "Wigry"	644	14 maja 1993
ORP "Śniardwy"	645	28 stycznia 1994
ORP "Wdzydze"	646	2 grudnia 1994

Bibliografia

Jacek Krzewiński, "Trałowce bazowe projektu 207M", NTW nr 3/1993, ISSN 1230-1655

Przypisy

↑ Janusz Janik. "INDYK Z GDYNI" - 30 lat trałowców projektu 207. „Morza, Statki i Okręty”. 1/2013. ISSN 1426-529X.
↑ Struktura [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-05-13] (pol.).
↑ Jednostki Polskiej Marynarki Wojennej - ORP Gopło (630) [online], Gdańsk Strefa Prestiżu, 13 stycznia 2018 [dostęp 2020-08-27] (pol.).
↑ Trałowiec typu Gopło [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-08-27] (pol.).
↑ Trałowce typu Gardno [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-05-13] (pol.).
↑ Trałowce typu Mamry [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-05-13] (pol.).
↑ jednostki-wojskowe.pl [dostęp 2012-08-26]
↑ mw.mil.pl. mw.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-28)]. [dostęp 2012-08-26]
↑ mw.mil.pl. mw.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-06)]. [dostęp 2012-08-26]
↑ Łukasz Zalesiński. ORP Drużno świętuje. „PolskaZbrojna.pl”, 2015-08-22.

Linki zewnętrzne

www.marynarkawojenna.pl

[Janik-1] Janusz Janik. "INDYK Z GDYNI" - 30 lat trałowców projektu 207. „Morza, Statki i Okręty”. 1/2013. ISSN 1426-529X.

[2] Struktura [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-05-13] (pol.).

[3] Jednostki Polskiej Marynarki Wojennej - ORP Gopło (630) [online], Gdańsk Strefa Prestiżu, 13 stycznia 2018 [dostęp 2020-08-27] (pol.).

[4] Trałowiec typu Gopło [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-08-27] (pol.).

[5] Trałowce typu Gardno [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-05-13] (pol.).

[6] Trałowce typu Mamry [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-05-13] (pol.).

[7] stki-wojskowe.pl [dostęp 2012-08-26]

[8] w.mil.pl. mw.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-28)]. [dostęp 2012-08-26]

[9] w.mil.pl. mw.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-06)]. [dostęp 2012-08-26]

[10] Łukasz Zalesiński. ORP Drużno świętuje. „PolskaZbrojna.pl”, 2015-08-22.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

proj. 207D (DM)	ORP „Gopło”
proj. 207P	ORP „Gardno” ORP „Bukowo” ORP „Dąbie” ORP „Jamno” ORP „Mielno” ORP „Wicko” ORP „Resko” ORP „Sarbsko” ORP „Necko” ORP „Nakło” ORP „Drużno” ORP „Hańcza”
proj. 207M	ORP „Mamry” ORP „Wigry” ORP „Śniardwy” ORP „Wdzydze”