Trawniak galeriowy
| Akodon montensis[1] | |||
| O. Thomas, 1913 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
trawniak galeriowy | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Trawniak galeriowy[4] (Akodon montensis) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Trawniak galeriowy występuje w południowo-wschodniej i południowej Brazylii, środkowym i wschodnim Paragwaju oraz północno-wschodniej Argentynie[5].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1913 roku brytyjski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Akodon arviculoides montensis[2]. Holotyp pochodził z Sapucaí, w departamencie Paraguarí, w Paragwaju[6].
Dane molekularne A. montensis silnie sugerują potrzebę klasyfikacji trinominalnego[5]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Akodon: gr. ακη akē „punkt”; οδους odous, οδοντος odontos „ząb”[7].
- montensis: łac. montensis „górski, z gór”, od mons, montis „góra”[8].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 103 i 110 mm, długość ogona 84 i 90 mm, długość ucha 17 i 18 mm, długość tylnej stopy 25 i 26 mm; masa ciała 23 i 29 g (średnie wartości odpowiednio dla samic i samców, odłowionych w prowincji Misiones w Argentynie)[9]. Samce są przeciętnie większe i cięższe niż samice[9].
Ekologia[edytuj | edytuj kod]
Istnieje ponad 60 gatunków należących do rodziny Akodon. Gryzonie te są aktywne zarówno w dzień, jak i w nocy, choć na powierzchni ziemi pojawiają się głównie w nocy. Żywią się najróżniejszym pokarmem pochodzenia roślinnego.
Zwykle występują 2 mioty rocznie, w listopadzie i w marcu, a w każdym miocie rodzi się do 7 młodych. Dla ciężarnych i karmiących samic przeznaczone są w norze oddzielne komory gniazdowe.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Akodon montensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b O. Thomas. New Forms of Akodon and Phyllotis, and a new Genus for "Akodon" teguina. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth Series. 11, s. 405, 1913. (ang.).
- ↑ U. Pardinas i inni, Akodon montensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-19] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 245. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 416. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Akodon (Akodon) montensi. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-19].
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 87, 1904. (ang.).
- ↑ montensis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-19] (ang.).
- ↑ a b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 476. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).