Trinakria
Trinakria (gr. Τρινακρία) – jedna z nazw Sycylii używana w starożytności[1].
Utożsamiana z nazwą Trynakii (Θρινακίη) – wyspy boga słońca, Heliosa, na którą zawędrował Odyseusz ze swoimi towarzyszami[2]; według jednego z autorów antycznych (Apollonios z Rodos) w swej podróży mijali ją także Argonauci[3].
Wywodzoną od gr. θρἶναξ (trójząb) Homerową Trynakię identyfikował z lądem Sycylii już Tukidydes. Nazwa ta wkrótce miała ulec przekształceniu w Trinakrię – od τρείς ἂκραι, co miałoby się odnosić do trzech sycylijskich przylądków: Peloro, Passero i Lilibelo (zarys Sycylii geometrycznie jest wpisany w trójkąt)[4] lub byłoby pochodną od liczby trzech plemion (Elymowie, Sykanowie, Sykulowie) zamieszkujących wyspę przed grecką kolonizacją[5].
Nawiązaniem do kształtu wyspy może być triskelion (gr. τρισκελής triskeles), jako miejscowe godło znane z ceramiki i monet od czasów antycznych (co najmniej od VI w. p.n.e.)[6].
Przygoda załogi Odyseusza, którą starożytni lokalizowali pod Mylae, według współczesnych ustaleń wydarzyła się w zatoce Taorminy[7], lepiej odpowiadającej uwarunkowaniom Homerowego opisu[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Poza tym Sikania i Sikelia (Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z, dz. cyt., s. 712).
- ↑ Homer: Odyseja, Pieśń XII.
- ↑ Argonautyki IV, 965nn.
- ↑ Der Kleine Pauly, dz. cyt., kol. 789, 37-43.
- ↑ Wielka Historia Świata. T. 9. Poznań: Polskie Media AmerCom, 2005, s. 227.
- ↑ «Triscele» w Enciclopedia dell’arte antica, classica e orientale. T. 6. Roma: Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 1965.
- ↑ Der Kleine Pauly, dz. cyt., kol. 789, 43-46.
- ↑ Ernle Bradford: Wędrówki z Homerem. Warszawa: Iskry, 1967, s. 165-167, 169, 176.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Der Kleine Pauly. Lexikon der Antike. T. 5. München: Deutscher Taschenbuchverlag, 1979, kol. 789
- Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (pod red. Z. Piszczka). Warszawa: PWN, 1983, s. 712-713