Przejdź do zawartości

Taormina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Taormina
gmina
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Włochy

Region autonomiczny

 Sycylia

Prowincja

Mesyna

Kod ISTAT

083097

Powierzchnia

13 km²

Populacja (2013)
• liczba ludności


11 061[1]

• gęstość

761,7 os./km²

Numer kierunkowy

0942

Kod pocztowy

98039

Położenie na mapie Sycylii
Mapa konturowa Sycylii, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Taormina”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Taormina”
Ziemia37°51′N 15°18′E/37,850000 15,300000
Strona internetowa

Taormina (syc. Taurmina, grec. Tauromenion, łac. Tauromenium) – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Sycylia, w prowincji Mesyna.

Według danych na rok 2013 gminę zamieszkiwało 11 061 osób, 842,4 os./km².

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Taormina położona jest w północnej części wschodniego wybrzeża Sycylii, w przybliżeniu w połowie drogi między Mesyną a Katanią. Miasto rozpościera się na stromych zboczach okolicznych gór, od poziomu morza aż do ich szczytów.

Pod miastem przebiega autostrada A18 (Mesyna-Katania).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Założone w IV wieku p.n.e.[2] przez uciekinierów z Naksos najechanego przez Dionizjosa I, tyrana Syrakuz. Wcześniej okolice zamieszkiwali Sykulowie.

W 345 r. p.n.e. tyran Tauromenion Andromachos poparł Timoleona podczas jego wyprawy sycylijskiej.

Później Tauromenion zostało podporządkowane Agatoklesowi z Syrakuz, co było przyczyną wygnania Timajosa[3].

Kolejny tyran Tyndarion był sprzymierzeńcem Pyrrusa.

W 902[4] została podbita przez Arabów.

Atrakcje turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Do zabytków Taorminy zaliczyć można dobrze zachowany teatr grecki, katedrę, a także górujący nad miastem zamek. U podnóży miasta znajduje się natomiast rezerwat Baia della Isola Bella (Zatoka Isola Bella).

Taormina
Teatr grecki, na horyzoncie Etna w chmurach
Plac katedralny
Barokowa fontanna na Placu Katedralnym
Palazzo Duca di Santo Stefano
Porta Messina
Zatoka wyspy Isola Bella

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. [dane statystyczne] [online], demo.istat.it [dostęp 2014-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-23].
  2. Furio Durando: Italia Antyczna – Dziedzictwo sztuki i kultury cywilizacji rzymskiej. Wyd. I. Barcelona: Ediciones Folio SA, 2008, s. 94. ISBN 978-84-413-2751-1.
  3. Mała encyklopedia kultury antycznej, PWN, wydanie piąte, Warszawa 1983, ISBN 83-01-03529-3, s. 746
  4. Maciej Salamon (red.), Wielka Historia Świata, t. 4. Kształtowanie średniowiecza, Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 465, ISBN 83-85719-85-7.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]