Trąbka kłaczkowata
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
trąbka kłaczkowata |
| Nazwa systematyczna | |
| Tubaria conspersa (Pers.) Fayod Annls Sci. Nat., Bot., sér. 7 9: 355 (1889) | |
.jpg)
.jpg)
Trąbka kłaczkowata (Tubaria conspersa (Pers.) Fayod) – gatunek grzybów należący do rodziny Tubariaceae[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tubaria, Tubariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go Christiaan Hendrik Persoon w 1800 r., nadając mu nazwę Agaricus conspersus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Victor Fayod w 1889 r.[1]
- Agaricus conspersus Pers. 1800
- Agaricus conspersus var. ochraceus Alb. & Schwein. 1805
- Hylophila conspersa (Pers.) Quél. 1886
- Inocybe conspersa (Pers.) Roze 1876
- Naucoria conspersa (Pers.) P. Kumm. 1871
- Tubaria conspersa var. brevis Romagn. 1940
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 roku[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 8–25 mm, początkowo półkulisty, potem słabo wypukły, czasami z niewielkim wgłębieniem na środku. Brzeg początkowo podgięty, potem prosty, w końcu lekko wzniesiony, niewyraźnie prążkowany, czasem ze zwisającymi kłaczkami. Jest higrofaniczny. W stanie wilgotnym jaskrawo-cynamonowo-brązowy, w stanie suchym ochrowy lub szaroochrowy. Powierzchnia początkowo delikatnie pilśniowata, potem łuseczkowata[4].
Przyrośnięte i nieco zbiegające, szerokie, rzadkie, jasno cynamonowo-brązowe[4].
Wysokość 2–3,5 cm, grubość 1,5–3 mm, cylindryczny, czasami zgrubiały przy podstawie. Powierzchnia naga z nielicznymi łuseczkami, u podstawy z białymi strzępkami grzybni[4].
Bardzo cienki, elastyczny, białawo-ochrowo-brązowy, w kapeluszu mięsisty, w trzonie włóknisty. Nie zmienia barwy po uszkodzeniu. Smak łagodny, zapach grzybowy, słaby[4].
- Cechy mikroskopowe
Wysyp zarodników ochrowo-brązowy. Cheilocystydy o kształcie od cylindrycznego do maczugowatego, silnie wydłużone, czasami nieregularnie powyginane[5].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Znane jest występowanie trąbki kłaczkowatej w Ameryce Północnej i w Europie. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniona[6]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano liczne stanowiska[3]. Liczne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Jest w nim opisana jako gatunek pospolity, niemniej jednak umieszczono ją na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].
Saprotrof. Występuje na ziemi w lasach liściastych i mieszanych. Owocniki pojawiają się zazwyczaj od września do listopada[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-04-07] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2020-04-07] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
- ↑ a b c d Mirko Svrček, Bohumil Vančura, Grzyby środkowej Europy, Warszawa: PWRiL, 1987,ISBN 83-09-01181-4
- ↑ J. Breitenbach, F. Kraenzlin, Fungi of Switzerland 4
- ↑ Discover Life [online] [dostęp 2020-04-02] (ang.).
- ↑ Występowanie trąbki kłaczkowatej w Polsce [online] [dostęp 2020-04-07] (ang.).