Korczowa (Białoruś)

Korczowa
Карчова
	; Tuhanowicze na rys. Napoleona Ordy, kaplica i "Murowanka"
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Rejon	baranowicki
Sielsowiet	Horodyszcze
Populacja (2009); • liczba ludności	; 360
Kod pocztowy	225369
	Położenie na mapie Białorusi Korczowa
	Położenie na mapie obwodu brzeskiego Korczowa
	53°21′36″N 26°06′36″E/53,360000 26,110000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Korczowa, Karczowa, dawniej Tuhanowicze (biał. Карчова, Тугановічы) – agromiasteczko na Białorusi w rejonie baranowickim obwodu brzeskiego położona nad rzeką Serwecz przy odnodze drogi z Baranowicz i Horodyszczy do Cyryna i Korelicz. Tuhanowicze stanowiły kiedyś oddzielny majątek, obecnie jest to część wsi Korczowa.

W okresie II Rzeczypospolitej w województwie nowogródzkim, w powiecie baranowickim.

Miejscowość jest siedzibą parafii prawosławnej; znajduje się tu cerkiew pw. św. Serafina z Sarowa^[2].

Historia

Według legendy, znajdowała się tu siedziba książęcego rodu Tuhanów, pochodzenia tatarskiego. Od XVI wieku własność rodu Massalskich, którzy przyjęli nazwisko Tuhanowskich. W końcu XVIII wieku majątek należał do Wereszczaków herbu Kościesza, tu urodziła się niespełniona miłość Adama Mickiewicza - Maryla Wereszczakówna. Mickiewicz bywał tu w latach 1818–1821 i ostatecznie po ślubie Wereszczakówny z hrabią Wawrzyńcem Puttkamerem rozstał się z nią jesienią 1821 roku w Wilnie. Po śmierci matki Maryli - Franciszki z Ancutów - majątkiem zarządzał Józef Wereszczaka, młodszy brat Maryli. W 1840 roku Tuhanowicze wróciły do Tuhanowskich przez ślub córki Józefa Zofii z Konstantym Tuhanowskim. Jego córka, Józefa Tuhanowska, zapisała majątek Mińskiemu Towarzystwu Rolniczemu z zastrzeżeniem utrzymywania tu szkoły rolniczej, odznaczona Orderem Polonia Restituta.

W czasie I wojny światowej przebiegała tu linia frontu - w czasie ostrzału artyleryjskiego w 1915 roku zniszczeniu uległ dwór z zabudowaniami - została tylko altana ze zrośniętych drzew w parku.