SMS Weißenburg
| |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki |
maj 1890 |
| Wodowanie |
14 grudnia 1891 |
 Kaiserliche Marine
| |
| Nazwa |
SMS Weißenburg |
| Wejście do służby |
14 października 1894 |
 Imperium Osmańskie
| |
| Nazwa |
Turgut Reis |
| Wejście do służby |
12 września 1910 |
| Wycofanie ze służby |
30 października 1918 |
| Los okrętu |
rozebrany na złom w latach 50. XX w. |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
10 670 t (pełna) |
| Długość |
115,7 m |
| Szerokość |
19,5 m |
| Zanurzenie |
7,9 m |
| Napęd | |
| siłownia parowa o mocy 10 000 KM napędzająca 2 śruby | |
| Prędkość |
16,5 węzła |
| Zasięg |
4300 Mm przy 10 w. |
| Uzbrojenie | |
| 6 dział kal. 280 mm 6 – 8 dział kal. 105 mm 8 dział kal. 88 mm 6 – 8 karabinów maszynowych 6 wyrzutni torped kal. 450 mm | |
| Załoga |
568 – 591 |
SMS Weißenburg – niemiecki pancernik (od 1899 roku klasyfikowany jako okręt liniowy) typu Brandenburg, służący w Kaiserliche Marine w latach 1894–1910. W 1910 roku sprzedany flocie Imperium Osmańskiego pod nazwą zmienioną na Turgut Reis.
SMS "Weißenburg", razem z trzema bliźniaczymi okrętami, był pierwszym pełnomorskim typem przeddrednota w niemieckiej flocie. Jego nazwa upamiętniała miejsce, w którym 4 sierpnia 1870 roku odbyła się bitwa pomiędzy siłami pruskimi a francuskimi.
Pancernik wszedł do służby w 1894 roku. W latach 1900–1901 przebywał na Dalekim Wschodzie w ramach międzynarodowych sił interwencyjnych mających stłumić powstanie bokserów i przywrócić wpływy mocarstw europejskich w Chinach. Po powrocie do macierzystego portu w Wilhelmshaven został poddany przebudowie w stoczni Kaiserliche Werft. Powrócił do służby w 1904 roku.
W 1910 roku SMS „Weißenburg”, razem z bliźniaczym SMS „Kurfürst Friedrich Wilhelm”, został sprzedany Turcji, za cenę 9 mln marek za okręt. Nazwany „Turgut Reis” (dla upamiętnienia tureckiego korsarza z XVI w.), służył we flocie osmańskiej w czasie wojen bałkańskich (walczył m.in. w bitwach morskich pod Elli i pod Lemnos) i I wojny światowej. Odstawiony do rezerwy 30 października 1918 roku, służył następnie jako stacjonarny okręt szkolny, a od 1933 roku hulk mieszkalny w Gölcük. Tam też został rozebrany na złom w latach 50. XX wieku.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej M. Jaskuła Pancerniki typu Brandenburg, w: Morza, Statki i Okręty 1/2002, ISSN 1426-529X
- German Naval History. [dostęp 2009-08-06].