Twierdzenie Fichtenholza-Lichtensteina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Twierdzenie Fichtenholza-Lichtensteina – twierdzenie analizy matematycznej nawiązujące do twierdzenia Fubiniego w kontekście całki Riemanna. Twierdzenie to zostało udowodnione przez G. M. Fichtenholza[1] i L. Lichtensteina[2].

Sformułowanie: Niech

będzie taką funkcją, że dla każdego y ∈ [0,1] funkcja

jest całkowalna w sensie Riemanna oraz dla każdego x ∈ [0,1] funkcja

jest całkowalna w sensie Lebesgue’a. Wówczas funkcje:

są całkowalne, odpowiednio, w sensie Riemanna i Lebesgue'a oraz

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. G. Fichtenholz, Un théorème sur l'intégration sous le signe integrale, Rend. Cire. Mat. Palermo 36 (1913), 111-114.
  2. L. Lichtenstein, Über die Integration eines bestimmten Integrals in Bezug auf einen Parameter. Göttingen Nachr. (1910), 468-475.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]