Tytios
| gigant | |
 Tytios, Tycjan | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec | |
| Matka | |
Tytios (gr. Τιτυό Tityó, łac. Titios) – jeden z gigantów w mitologii greckiej.
Był synem Zeusa i Elary albo Gai. Był ojcem Europy. W pozycji leżącej jego ciało zajmowało 9 akrów ziemi. Mieszkał na Eubei.
Został zastrzelony z łuku przez Apolla i Artemidę, gdy chciał zgwałcić ich matkę, Leto. Według innych wersji zginął od pioruna Zeusa i został strącony do Tartaru, gdzie dwa sępy wyszarpują mu wciąż odrastającą wątrobę, siedzibę pożądania. Natomiast inne podania podają, iż leżał wówczas rozciągnięty na ziemi.
„Widziałem i Tityosa, syna Gai świętej -
Zalegał dziewięć stajań leżąc rozciągnięty.
Dwa sępy, jeden z prawej strony, drugi z lewej,
Choć ich spędzał, spod skóry darły z niego trzewy.
Kara za Leto, Zeusa boską nałożnicę,
Którą on znieważył...”
(Homer, „Odyseja” pieśń XI, wersy 591-596, przeł. Lucjan Siemieński)[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Źródło cytatu: „Mitologia grecka i rzymska” - Katarzyna Marciniak
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kopaliński W., Tytios, w: Słownik mitów i kultury tradycji, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1987, ISBN 83-06-00861-8
- Parandowski J., Mitologia, Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Wyd. Puls, Londyn 1992, ISBN 0-907587-85-2