USS Hancock (CV-19)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Hancock (CV-19)
Ilustracja
USS Hancock (CV-19)
Historia
Położenie stępki

26 stycznia 1943

Wodowanie

24 stycznia 1944

 US Navy
Nazwa

USS „Ticonderoga” (do 1 maja 1943)
USS „Hancock”

Wejście do służby

15 kwietnia 1944
15 lutego 1954
15 listopada 1956

Wycofanie ze służby

9 maja 1947
13 kwietnia 1956
30 stycznia 1976

Los okrętu

złomowany w 1976

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

po zbudowaniu: standardowa:
27 100 długich ton

Długość

po zbudowaniu: pełna: 271 m

Szerokość

po zbudowaniu: na linii wodnej: 28 m

Zanurzenie

po zbudowaniu: lekkie: 8,71 m

Napęd
projektowany:
8 kotłów
4 turbiny parowe Westinghouse
4 śruby
150 000 shp
Prędkość

33 węzły

Uzbrojenie
po zbudowaniu: 12 × 127 mm/38
24 × Bofors 40 mm
46 × Oerlikon 20 mm
Wyposażenie lotnicze
90–100 samolotów
Załoga

3448 ludzi

USS Hancock (CV-19) – amerykański lotniskowiec typu Essex. Jego patronem był John Hancock.

Stępkę okrętu położono pod nazwą „Ticonderoga” 26 stycznia 1943 w stoczni Bethlehem Steel w Quincy, a 1 maja 1943 przemianowano go na „Hancock”. Został zwodowany 24 stycznia 1944, matką chrzestną była pani Robinson. Jednostka weszła do służby w US Navy 15 kwietnia 1944, jej pierwszym dowódcą był Captain Fred C. Dickey.

Brał udział w działaniach II wojny światowej i wojny wietnamskiej. Przeszedł program SCB-27C i SCB-125.

30 stycznia 1976 został po raz ostatni wycofany ze służby, kolejnego dnia skreślony z listy jednostek floty, a 1 września 1976 sprzedany na złom.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]