Przejdź do zawartości

USS Harry S. Truman (CVN-75)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z USS Harry Truman)
USS Harry S. Truman (CVN-75)
Ilustracja
Klasa

lotniskowiec

Typ

Nimitz

Projekt

SCB-102

Historia
Stocznia

Newport News

Położenie stępki

29 listopada 1993

Wodowanie

7 września 1996

 US Navy
Wejście do służby

25 lipca 1998

Los okrętu

w służbie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

81 069 ton, pełna: 103 877 ton

Długość

332,93 metra

Szerokość

40,8 metra

Zanurzenie

11,7 metra

Napęd
2 reaktory atomowe o mocy 280 000 KM wytwarzające parę dla turbin parowych napędzających 4 śruby
Prędkość

ponad 30 węzłów

Sensory
radary: SPS-48E 3D, SPS-49(V)5, SPS-64(V)9, SPS-67(V)1
Uzbrojenie
2 ośmiokomorowe wyrzutnie NATO Sea Sparrow Mark 29
2 21-komorowe wyrzutnie RAM Mark 49
2 wielolufowe Vulcan Phalanx Mark 15 20 mm
Wyposażenie
4 katapulty parowe Mark 13-2
4 windy 25,9 × 15,85 metra o udźwigu 58 500 kg
Wyposażenie lotnicze
65 samolotów
Załoga

załoga: 3200
personel lotniczy: 2480

USS Harry S. Truman (CVN-75)amerykański lotniskowiec z napędem atomowym, ósmy okręt typu Nimitz[1].

Zwodowany 7 września 1996 roku w stoczni Newport News, został przyjęty do służby w marynarce amerykańskiej 25 lipca 1998 roku. Portem macierzystym okrętu jest Naval Station Norfolk w Norfolk w stanie Wirginia. Okręt o długości całkowitej 332,93 metra ma 103 877 ton wyporności pełnej. Energię dla okrętu zapewniają dwie siłownie jądrowe z reaktorami PWR, zasilające między innymi cztery turbiny parowe napędzające cztery śruby. Układ napędowy zapewnia jednostce możliwość rejsu z prędkością stałą przekraczającą 30 węzłów, przy teoretycznie nieograniczonym zasięgu. Załoga okrętu składa się z 3200 osób, w tym 160 oficerów i 3040 marynarzy, zaś w skład personelu skrzydła lotniczego okrętu wchodzi 1865 pilotów i obsługi technicznej około 65 statków powietrznych. Okręt wyposażony jest w dwie wyrzutnie rakietowe pocisków NATO Sea Sparrow, dwie wyrzutnie Rolling Airframe Missile oraz dwa wielolufowe działa CIWS[1].

USS „Harry S. Truman” (CVN-75) otrzymał pierwotnie nazwę „United States” odziedziczoną po pierwszej z sześciu fregat, których budowa została zatwierdzona przez Kongres w 1794 roku, jednak 2 lutego 1995 roku nazwa lotniskowca została zmieniona na cześć 33. prezydenta Stanów Zjednoczonych[1].

Od 2022 roku, z powodu inwazji Rosji na Ukrainę, operuje na Morzu Śródziemnym i Adriatyku[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Norman Polmar: The Naval Institute Guide to the Ships and Aircraft of the U.S. Fleet (19th ed). Annapolis: Naval Institute Press. ISBN 978-159114-687-2.
  2. Gianluca Di Feo: Rosyjska flota kontra amerykański lotniskowiec na Morzu Śródziemnym [LA REP]. wyborcza.pl, 15 sierpnia 2021. [dostęp 2022-08-18].