U Fleků
Państwo | |
---|---|
Miasto wydzielone | |
Siedziba | |
Data założenia |
1499 |
Właściciel |
Vít Skřemenec (1499-) |
Marki |
Flekovský Tmavý Ležák 13° ciemny mocny lager |
Dane adresowe | |
ul. Křemencova 11, Praga | |
Położenie na mapie Czech | |
Położenie na mapie Pragi | |
50°04′43″N 14°25′02″E/50,078611 14,417222 | |
Strona internetowa |
U Fleků (pol. Pod Flekami[1]) – najsłynniejszy i najstarszy browar restauracyjny w Pradze.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Piwiarnia znajduje się w dzielnicy Nowe Miasto, przy ulicy Křemencova 11. Browar założył Vít Skřemenec - słodownik, który w 1499 zakupił dom i zaczął warzyć w nim piwo.[2] W 1762 browar przejął Jakub Flekovský, od którego pochodzi obecna nazwa piwiarni. Obecnie piwiarnię prowadzi rodzina Brtnik.
Pisarz Vilém Mrštík w powieści Santa Lucia z 1893 napisał o lokalu:
Flekowcy – jedna rodzina, tutaj jeden drugiego wspiera. Tu siedzi Praga, tu urzęduje cały czeski naród. Czego się nie rozwikła tutaj, tego nie rozwikła się nigdzie – ani w parlamencie, ani wojną. Nigdzie, nigdzie, nigdzie![1]
Browar U Fleků warzy tylko jedno piwo niefiltrowany Flekovský Tmavý Ležák 13° - ciemny mocny lager o zawartości ekstraktu 13%, kremowo-kawowym aromacie z wyraźnym smakiem chmielu. Do 1843 browar warzył jedynie ciemne piwo metodą górnej fermentacji, jednakże wraz z rozwojem technologii i mody na piwa dolnej fermentacji piwiarnia przestawiła się na piwo typu ciemny lager.[3] W 1986 browar przeszedł modernizację. Wymienione wówczas stare kadzie i dębowe zbiorniki fermentacyjne można obecnie oglądać w założonym w 1998 z okazji 500-lecia browaru niewielkim muzeum[4][5]. Browar wraz z restauracją był na przestrzeni wieków rozbudowywany i obecnie obejmuje 8 sal (Staročeská, Velký sál, Kufr, Akademie, Rytířský sál zwana też Emauzy, Jitrnice, Václavka i Chmelnice) mogących pomieścić ponad 600 gości oraz obszerny ogród na 500 miejsc. Publicysta Mariusz Szczygieł tak recenzował piwo z Fleků w swojej książce Osobisty przewodnik po Pradze z 2020:
Będą utrzymywać, że jest mocne i wyjątkowe. W rzeczywistości jest słabe, bez smaku i charakteru. Typowy prażanin do Fleků by nie poszedł. Od lat chodzą tam wyłącznie turyści. Nie są świadomi, że kelnerzy potrafią dopisać do rachunku nawet datę urodzenia[1].
Galeria obrazów
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- hasło Minipivovar U Fleků. pivovary.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-03)].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Mariusz Szczygieł, Osobisty przewodnik po Pradze, wyd. pierwsze, Warszawa: Dowody na Istnienie, 2020, s. 31-33, ISBN 83-65970-43-0, OCLC 1176368601 [dostęp 2021-04-09] .
- ↑ Przemysław Wiśniewski: Piwa historie niezwykłe. Warszawa: Print Shops PREGO - Polska, 1993, s. 62. ISBN 83-85830-00-6.
- ↑ Leszek Rum: Ilustrowany leksykon piwa. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2005, s. 48. ISBN 83-89738-20-1.
- ↑ Michael Jackson: Piwo. Warszawa: Hachette Polska, 2009, seria: Kolekcja Wiedzy i Życia. ISBN 978-83-7575-626-5.
- ↑ audycja Bierbrauereimuseum in Prag, [1]