Układ dźwiękowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Układ dźwiękowy stereo Philips TDA8425

Układ dźwiękowy (ang. Sound Chip) – układ scalony, którego rolą jest wytwarzanie dźwięku.

Układy dźwiękowe mogą działać w technologii cyfrowej, analogowej lub w obydwu, będąc układami hybrydowymi. Mogą składać się z bloków typowych dla syntezatora, takich jak oscylatory, generatory obwiedni, czy też filtry.

Programowalne generatory dźwięku[edytuj | edytuj kod]

Jest to grupa układów, które (w zależności od modelu) realizują syntezę subtraktywną lub FM. Montowane były we wczesnych kartach dźwiękowych, komputerach domowych oraz konsolach gier wideo.

Producent Model
Atari POKEY
MOS Technology
6581 / 8580
General Instrument AY-3-8910
Nintendo 2A03
Philips SAA 1099
Texas Instruments SN76477
SN76489
Yamaha YM2149
Y3439-F
YM3526
YM3812
YMF262
YMF278
YM2413
YM2203
YM2612
YM2610
YM2151
YM2164

Układy PCM[edytuj | edytuj kod]

Producent Model Wykorzystanie
MOS Technology 8364 "Paula" Commodore Amiga
Sony SPC700 Nintendo SNES
National Semiconductor LMC1992 Atari STE, Atari Mega STE, Atari TT

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]