Ukośna Szczelina Górna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ukośna Szczelina Górna
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

gmina Liszki
Wąwóz Półrzeczki

Właściciel

Lasy Państwowe

Długość

11 m

Deniwelacja

2

Wysokość otworów

320 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku E, N

Kod

J.GT-03.22

Położenie na mapie gminy Liszki
Mapa konturowa gminy Liszki, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Ukośna Szczelina Górna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Ukośna Szczelina Górna”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ukośna Szczelina Górna”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ukośna Szczelina Górna”
Ziemia50°04′45″N 19°42′20″E/50,079167 19,705556
Strona internetowa

Ukośna Szczelina Górna, Schronisko w Wąwozie Na Łopiankach III – szczelina w górnej części wąwozu Półrzeczki, na północ od wsi Mników w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Liszki[1]. Pod względem geograficznym znajduje się na Garbie Tenczyńskim, na południowym skraju Wyżyny Krakowsko- Częstochowskiej[2].

Ukośna Szczelina Górna (po lewej) i Dolna (po prawej)
Ukośna Szczelina Górna

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Szczelina znajduje się w narożnej skale w orograficznie lewym zboczu wąwozu, na wysokości ok. 7 m nad dnem doliny, w odległości około 150 m od autostrady A4. W miejscu tym dolina zakręca. W jej prawych zboczach, naprzeciwko Ukośnej Szczeliny Dolnej znajduje się otwór jaskini Meander w Wąwozie Półrzeczki[1].

Szczelina jest przelotowa. Otwór północny znajduje się powyżej dwóch skalnych progów o wysokości 0,5 m i 1,5 m. Ciągnie się na za nim ukośny, ciasny korytarz w postaci rynny dennej. Drugi, wschodni otwór znajduje się nad progiem o wysokości 1,8 m. Dno korytarza zalegają duże głazy[1].

Szczelina powstała na ukośnym pęknięciu ciosowym w strefie aeracji w skałach wapiennych pochodzących z jury późnej. Jej ściany porastają glony. Podczas deszczu szczelina jest zalewana wodą ściekająca po ukośnej ścianie[1].

Jako Schronisko w wąwozie Na Łopiankach III wymienili ją w zestawieniu jaskiń w 1986 r. A. Górny i M. Szelerewicz[3]. Dokumentację jaskini opracowali A. Górny i P. Malina w październiku 1999 r. Plan sporządził A. Górny[1].

W tej samej narożnej skale 2 m poniżej Ukośnej Szczeliny Górnej znajduje się Ukośna Szczelina Dolna[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Andrzej Górny, M. Szelerewicz, Ukośna Szczelina Górna, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-01-15].
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
  3. M. Szelerewicz, A. Górny, Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK Kraj, 1986, s. 200