Ulearum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulearum
Ilustracja
Ulearum sagittatum
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

żabieńcowce

Rodzina

obrazkowate

Podrodzina

Aroideae

Rodzaj

Ulearum

Nazwa systematyczna
Ulearum Engl.
Bot. Jahrb. Syst. 37: 95 (1905)
Typ nomenklatoryczny

Ulearum sagittatum Engl.

Ulearum Engl. – rodzaj geofitów ryzomowych z rodziny obrazkowatych, liczący dwa gatunki: Ulearum donburnsii Croat & Feuerst., endemiczny dla Ekwadoru, i Ulearum sagittatum Engl., endemiczny dla peruwiańskiego stanu Loreto i brazylijskiego stanu Acre. Nazwa naukowa rodzaju została nadana na cześć niemieckiego botanika, Ernsta Ule, żyjącego na przełomie XIX i XX w. i działającego w Brazylii, do nazwiska którego dodano pochodzący z greckiego przyrostek arum, oznaczający roślinę z rodzaju obrazków[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Poziome kłącze.
Liście
Roślina tworzy kilka liści, na ogonkach o długości 15–25 cm, o strzałkowatych, głęboko wciętych blaszkach długości 9–13 cm i szerokości 7–9 cm.
Kwiaty
Roślina jednopienna. Roślina tworzy pojedynczy kwiatostan, typu kolbiastego pseudancjum, na dłuższej od ogonka liściowego szypułce. Pochwa kwiatostanu nie zwężona, rozpostarta na całej długości, podłużno-lancetowata, o długości 4–4,5 cm i szerokości 7–8 mm; marginesy pochwy po przekwitnięciu odchylają się do tyłu. Położony najniżej na kolbie odcinek kwiatów żeńskich, przylegający do pochwy, oddzielony jest od położonego wyżej odcinka, pokrytego kilkoma 2-3-pręcikowymi kwiatami męskimi, sterylnym fragmentem, u podstawy nagim lub pokrytym kilkoma, niemal kulistymi prątniczkami, które gęsto położone są w jego górnej części, a także u nasady zgrubiałego, pałkowatego wyrostka kolby (tu mają kształt pryzmatyczny, 5-6-kątny). Zalążnie smukłe, jednokomorowe z 1 anatropowym zalążkiem. Pręciki lekko ściśnięte, pylniki podłużne, otwierające się przez wierzchołkowy por.
Owoce
Podłużne jagody, o wymiarach 7×3 mm, zawierające 1 nasiono o cienkiej łupinie, relatywnie dużym, podłużnym zarodku, bez bielma.
Genetyka
Liczba chromosomów 2n = 14 (najmniej w rodzinie Araceae)[4].
Gatunki podobne
Rośliny z rodzaju Zomicarpella, od których różnią się przede wszystkim pogrubiałym wyrostkiem kolby.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj należy do plemienia Zomicarpeae, podrodziny Aroideae z rodziny obrazkowatych[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-11-02] (ang.).
  3. A. Engler: Das Pflanzenreich. IV.23A Araceae. T. 73-74. Leipzig: Wilhelm Engelmann Verlag, 1920. (łac.).
  4. J. Bogner. New Taxa of Araceae. „Sendtnera”. 4, 1997. Monachium. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A. Engler. Ulearum Engl. nov. gen. „Botanische Jahrbucher fur Systematik, Pflanzengeschichte und Pflanzengeographie”. 37, s. 95-96, 1906. (łac.). 
  • A. Engler: Das Pflanzenreich. IV.23A Araceae. T. 73-74. Leipzig: Wilhelm Engelmann Verlag, 1920, s. 64-66. (łac.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]