Ulica Jana Długosza w Krakowie
| Podgórze | |||||||||||||
 nr rej. A-608 z 26 października 1981 (założenie urbanistyczne)[1]
| |||||||||||||
 Widok na północny zachód. | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||
 50°02′34,0″N 19°56′31,0″E/50,042778 19,941944
| |||||||||||||
Ulica Jana Długosza – ulica w Krakowie, w dzielnicy XIII, w Podgórzu.
Łączy ulicę Ignacego Krasickiego, planty im. Floriana Nowackiego i plac Emila Serkowskiego z ulicą Kalwaryjską. Jest jednojezdniowa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ulica została wytyczona około 1824 roku wzdłuż powstałych nowo fortyfikacji miasta Podgórza (włączonego do Krakowa w 1915 roku, rozciągających się od Krzemionek do ujścia Wilgi[2].
Od 1880 roku stanowiła granicę Ludwinowa z Podgórzem, jako bezimienna droga (od początku swojego istnienia). W 1900 roku Rada Miasta Krakowa nadała ulicy obecną nazwę dla upamiętnienia Jana Długosza, polskiego historyka i kronikarza[2].
Zabudowa[edytuj | edytuj kod]
- ul. Jana Długosza 1 (ul. Kalwaryjska 38) – Kamienica, ok. 1910.
- ul. Jana Długosza 2 (ul. Kalwaryjska 40) – Kamienica, ok. 1890.
- ul. Jana Długosza 3 – Dom, XIX wiek.
- ul. Jana Długosza 5 – Dom, XIX wiek.
- ul. Jana Długosza 7 – Kamienica. Projektował Józef Taborski, ok. 1890.
- ul. Jana Długosza 9 – Kamienica. Projektował Józef Taborski, 1899.
- ul. Jana Długosza 10 – Dom, XX wiek.
- ul. Jana Długosza 11 – Kamienica. Projektował Józef Taborski, 1891–1895.
- ul. Jana Długosza 12 (pl. Emila Serkowskiego 11) – Kamienica. Projektował Jan Grzybiński, 1911–1912.
- ul. Jana Długosza 13 – Kamienica. Projektował Stanisław Serkowski, 1890–1891.
- ul. Jana Długosza 15 (ul. Ignacego Krasickiego 1) – Kamienica. Projektował W. Koczurkiewicz, 1906[a].
Opracowano na podstawie źródła: Gminnej ewidencji zabytków – Kraków[3].
-
ul. Jana Długosza 5 (proj. Józef Taborski, 1890) -
ul. Jana Długosza 7 (proj. Józef Taborski, 1890) -
ul. Jana Długosza 9 (proj. Józef Taborski, 1899) -
ul. Jana Długosza 10 (XX w.) -
ul. Jana Długosza 12 (proj. Jan Grzybiński, 1911–1912)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pełne imię autora kamiency nie jest znane
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2024-02-04].
- ↑ a b Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 44. ISBN 83-85579-48-6.
- ↑ Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2024-02-02]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Długosza Jana, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 44. ISBN 83-85579-48-6.