Unyō (1939)

Unyō
	; „Unyō” w drodze z Truk do Yokosuki w 1943 roku
Klasa	lotniskowiec eskortowy
Typ	Taiyō
	Historia
Stocznia	Nagasaki
Położenie stępki	14 grudnia 1938
Wodowanie	31 października 1939
	Japonia
Nazwa	„Yawata Maru”
Wejście do służby	31 lipca 1940
Wycofanie ze służby	październik 1941
	Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Nazwa	„Unyō”
Wejście do służby	31 maja 1942
Wycofanie ze służby	17 września 1944
Zatopiony	17 września 1944
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 18 120 t; pełna: 19 800 t
Długość	180,4 m
Szerokość	22,5 m
Zanurzenie	7,74 m
	Napęd
	2 turbiny parowe Kampona; 4 napędzane wodą kotły parowe Kampona; 2 wały o łącznej mocy 25 200 KM (18 800 kW)
Prędkość	21 węzłów (39 km/h)
Zasięg	6500 mil morskich (12 000 km) przy prędkości 18 węzłów (33 km/h)
	Uzbrojenie
	Po przebudowie na lotniskowiec eskortowy:; 4 działa uniwersalne (przeciwlotnicze) kal. 120 mm; 8 działek przeciwlotniczych kal. 25 mm (4x2); Od 23 czerwca 1942:; 4 działa uniwersalne (przeciwlotnicze) kal. 120 mm; 14 działek przeciwlotniczych kal. 25 mm (2x3, 4x2); Od 1 lutego 1943:; 4 działa uniwersalne (przeciwlotnicze) kal. 120 mm; 30 działek przeciwlotniczych kal. 25 mm (6x3, 6x2); 8 bomb głębinowych typ 95; Od 10 sierpnia 1944:; 6 dział uniwersalnych (przeciwlotniczych) kal. 120 mm; 59 działek przeciwlotniczych kal. 25 mm (8x3, 2x2 i 31x1); 8 bomb głębinowych typ 95
	Wyposażenie lotnicze
	27 samolotów pokładowych (9 myśliwców oraz 18 bombowców)
Załoga	850 oficerów i marynarzy

Unyō – lotniskowiec eskortowy typu Taiyō należący do Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej podczas II wojny światowej.

Konstrukcja i przebudowa

„Yawata Maru” był transatlantykiem zbudowanym przez przedsiębiorstwo żeglugowe Nippon Yūsen. Stępkę pod niego położono w stoczni Mitsubishi w Nagasaki w grudniu 1938 roku, wodowanie odbyło się w październiku 1939 roku, a przyjęcie do służby w lipcu 1940 roku. Został on zarekwirowany przez Japońską Cesarską Marynarkę Wojenną w październiku 1941 roku. Pomiędzy 25 listopada 1941 a 31 maja 1942 roku „Yawata Maru” został przebudowany w porcie w Kure na lotniskowiec. Jego pokład lotniczy miał wymiar 150 × 23 m i posiadał dwie windy lotnicze o wymiarach 12 x 13 m^[1]. Podobnie jak inne japońskie lotniskowce nie posiadał katapult. Do wychwytywania lądujących samolotów zastosowano osiem lin hamujących i jedną barierę awaryjną^[1]. 31 lipca 1942 został przekwalifikowany na lotniskowiec eskortowy i nadano mu nową nazwę – „Unyō” (雲鷹, „jastrząb rozdzierający chmury„).

Przebieg służby

„Unyō” w pierwszym okresie swojej służby, czyli w drugiej połowie 1942 roku, służył do przewożenia samolotów na Filipiny oraz do baz na atolu Truk i Rabaul na Nowej Brytanii. W styczniu 1943 roku przeszedł remont w stoczni w Yokosuce, po czym dalej pełnił rolę transportowca sprzętu lotniczego. W ciągu 1943 roku jeszcze dwukrotnie był remontowany, co nie najlepiej świadczyło o jego stanie technicznym^[1]. 10 lipca 1943 roku w pobliżu Truk został trafiony przez pojedynczą torpedę wystrzeloną przez okręt podwodny USS „Halibut”. Często pływał ze swoimi okrętami siostrzanymi „Taiyō” oraz „Chūyō”.

19 stycznia 1944 w drodze do Yokosuki został trafiony i ciężko uszkodzony przez trzy torpedy wystrzelone z okrętu podwodnego USS „Haddock”. Podczas postoju w kotwicowisku Garapan na Saipanie 23 stycznia 1944, USS „Halibut” zaatakował ponownie, jednak jego atak został odparty. Po naprawach „Unyō” wrócił do służby w czerwcu 1944.

Następnie w sierpniu i wrześniu „Unyō” brał udział w eskortowaniu konwojów między Singapurem a Japonią^[1]. 17 września 1944 został trafiony przez dwie torpedy wystrzelone przez USS „Barb”. Załoga walczyła o utrzymanie „Unyō” na powierzchni oceanu, ale ich działania były daremne. Z około 1000 osób znajdujących się na pokładzie okrętu (członkowie załogi i pasażerowie), 761 zostało uratowanych.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Encyklopedia II wojny światowej nr 65 – Militaria: Lotniskowce. Oxford Educational sp. z o.o., 2009, s. 24. ISBN 978-83-252-0366-5.

Bibliografia

Dr. József Bak i inni: Hadihajók. Típuskönyv. Zrínyi Katonai Kiadó, 1984. ISBN 963-326-326-3. (węg.).

Linki zewnętrzne

Imperial Japanese Navy Page (ang.). [dostęp 6 kwietnia 2011].
Naval Weapons of the World (ang.). [dostęp 6 kwietnia 2011].

[autonazwa1-1] Encyklopedia II wojny światowej nr 65 – Militaria: Lotniskowce. Oxford Educational sp. z o.o., 2009, s. 24. ISBN 978-83-252-0366-5.

[1]