Urocissa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Urocissa[1]
Cabanis, 1850[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kitta modra (U. caerulea)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

krukowate

Rodzaj

Urocissa

Typ nomenklatoryczny

Corvus erythrorhynchus Boddaert, 1783

Synonimy
Gatunki

5 gatunków – zobacz opis w tekście

Urocissarodzaj ptaków z rodziny krukowatych (Corvidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 40–68 cm, masa ciała 106–260 g[7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Urocissa: gr. ουρα oura „ogon”; rodzaj Cissa Boie, 1826 (kitta)[8].
  • Biophorus: gr. βιος bios „życie”; -φορος -phoros „-noszący”[9]. Typ nomenklatoryczny: Biophorus paradisiacus Temminck & Schlegel, 1850 (= Corvus erythrorynchus Boddaert, 1783).
  • Calocitta: gr. καλος kalos „piękny”; κιττα kitta „sroka”[10]. Typ nomenklatoryczny: Calocitta sinensis Bonaparte, 1850 (= Corvus erythrorhynchus Boddaert, 1783).
  • Cissopica: zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Cissa Boie, 1826 i Pica Brisson, 1760[11]. Typ nomenklatoryczny: Urocissa whiteheadi Ogilvie-Grant, 1899.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nie Calocitta G.R. Gray, 1841 (Corvidae).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urocissa, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J. Cabanis: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 1: Singvögel. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1850–1851, s. 87. (niem.).
  3. C.J. Temminck & H. Schlegel: Aves. W: P.F. von Siebold: Fauna japonica, sive, Descriptio animalium, quae in itinere per Japoniam, jussu et auspiciis, superiorum, qui summum in India Batava imperium tenent, suscepto, annis 1823-1830. Cz. 4. Lugdunum Batavorum: Apud Auctorem, 1850, s. 135. (fr.).
  4. Ch.L. Bonaparte. On the Garruline Birds, or Jays; with Descriptions of new species. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 18, s. 54, 1850. (ang.). 
  5. J.T. Delacour. New Birds from Indo-China (40 new races). „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 47 (316), s. 163, 1827. (ang.). 
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-05-13]. (ang.).
  7. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Crows, Jays, and Magpies (Corvidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.corvid1.01. [dostęp 2023-05-13]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  8. The Key to Scientific Names, Urocissa [dostęp 2023-05-13].
  9. The Key to Scientific Names, Biophorus [dostęp 2023-05-13].
  10. The Key to Scientific Names, Calocitta [dostęp 2023-05-13].
  11. The Key to Scientific Names, Cissopica [dostęp 2023-05-13].
  12. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 - krukowate - Crows and Jays (wersja: 2022-09-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-05-13].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).