Przejdź do zawartości

Uładzimir Kurnieu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uładzimir Kurnieu
Data i miejsce urodzenia

12 września 1950
Ryga

Wzrost

174 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
SDJuSzAR Dynama Mińsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1968–1977 Dynama Mińsk 216 (22)
1977–1978 Paxtakor Taszkent 36 (5)
1979–1980 Dynama Mińsk 64 (15)
1981 Lokomotiw Moskwa 18 (2)
W sumie: 334 (44)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1982–1992 Sputnik Mińsk
1992 Niwa Samochwałowicze
1992–1993 Fandok Bobrujsk
1993–1994 Santanas Samochwałowicze
1996 Tiligul Tyraspol (asystent)
1996–1997 Tarpeda-Kadina Mohylew
1998 Dynama Mińsk
1998–1999 Żemczużyna Soczi (asystent)
1999–2000 Kristałł Smoleńsk
2000–2003 Darida Żdanowicze
2003 Sławija Mozyrz
2004 Dynama Brześć
2005–2006 Nioman Grodno
2007 FBK Kaunas
2007 Darida Żdanowicze
2010 Wieras Nieśwież
2011 Partyzan Mińsk
2012 Dynama Brześć (asystent)
2012–2013 Dynama Brześć
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Uładzimir Kurnieu, biał. Уладзімір Курнеў, ros. Владимир Борисович Курнев, Władimir Borisowicz Kurniew (ur. 12 września 1950 w Rydze, Łotewska SRR) – białoruski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Rydze, gdzie jego ojciec grał przez 2 lata w miejscowej Daugavie. Potem wrócił do Mińska, gdzie uczęszczał do Szkoły Piłkarskiej. W 1968 roku rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Dynama Mińsk. W 1977 niezgodny z decyzjami nowego trenera Ołeha Bazyłewicza, odszedł do Paxtakoru Taszkent. W 1979 nowy trener Eduard Małofiejew poprosił go wrócić do Dynama Mińsk. W 1981 był zmuszony opuścić dynamowski zespół, dlatego przeszedł do Lokomotiwu Moskwa, gdzie po zakończeniu sezonu zakończył karierę[1].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Karierę szkoleniowca rozpoczął w 1982 roku. Przez 10 lat trenował Sputnik Mińsk. Następnie prowadził kluby Niwa Samochwałowicze, Fandok Bobrujsk i Santanas Samochwałowicze. W 1996 pomagał trenować mołdawski Tiligul Tyraspol, a potem stał na czele klubu Tarpeda-Kadina Mohylew. W styczniu 1998 roku został zaproszony do Dynama Mińsk, gdzie pracował przez pół roku. Potem pracował jako asystent klubu Żemczużyna Soczi. Od 1999 prowadził białoruskie kluby Kristałł Smoleńsk, Darida Żdanowicze, Sławija Mozyrz, Dynama Brześć i Nioman Grodno. W 1997 został mianowany na stanowisko głównego trenera litewskiego FBK Kaunas, ale po pół roku ponownie pracował w zespole Darida Żdanowicze. Kolejnymi klubami w jego trenerskiej karierze były Wieras Nieśwież i Partyzan Mińsk. W lutym 2012 roku przeniósł się do Dynama Brześć, stając się asystentem trenera klubu, a od 9 lipca 2012 do 20 września 2013 kierował klubem[2][3].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]
Dynamo Mińsk

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
Dynamo Mińsk

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]