Rozpoczął karierę piłkarską w Dynamie Mińsk. W 1979 roku został wniesiony do rejestru "biało-niebieskich " w mistrzostwach ZSRR, ale nie zagrał w klubie żadnego meczu. W 1982 został piłkarzem Homselmaszu Homel, który występował w drugiej lidze. Łącznie rozegrał 217 meczów i strzelił 6 goli. Od roku 1986 zaczął grać na pozycji obrońcy. W 1989 przeszedł do KIM Witebsk. W witebskim zespole zagrał 101 mecz i strzelił 1 gola. W roku 1990 pracował jako trener w klubie, a w 1991 zakończył karierę piłkarską.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej od 2003 roku pracował na stanowisku głównego trenera w klubie Lakamatyu Mińsk. Od 2004 do 2010 prowadził mołdawski Sheriff Tyraspol, z którym zdobył wiele tytułów. W sezonie 2009/10, Sheriff grał w Lidze Mistrzów i Lidze Europejskiej. W pierwszym turnieju, klub dotarł do rundy play-off, przegrywając w dwumeczu z Olympiakosem. W Lidze Europy Sheriff grał w grupie H, gdzie zajął trzecie miejsce. W styczniu 2010 r. za obopólną zgodą opuścił swoje stanowisko[1]. 18 maja tego samego roku został mianowany trenerem Salut Biełgorod, zastępując na tym stanowisku Mirasłau Ramaszczankę[2]. W rosyjskim klubie jednak nie wykazał się wynikami. Pod jego kierownictwem Salut wygrał 3 mecze, dwa zremisował i 9 przegrał. 23 sierpnia zrezygnował ze stanowiska trenera[3]. Potem powrócił do Sheriffu, gdzie pracował na stanowisku dyrektora sportowego. 2 czerwca 2011 został mianowany na głównego trenera w ukraińskim Arsenale Kijów[4]. W grudniu 2012 z przyczyn finansowych w klubie odszedł z Arsenału[5]. 9 stycznia 2013 roku objął prowadzenia rosyjskiego klubu Kubań Krasnodar[6]. 18 czerwca 2013 roku przeniósł się do Lokomotiwu Moskwa[7]. 19 października 2014 został zwolniony z Lokomotiwu, a już 17 listopada 2014 ponownie stał na czele Kubania Krasnodar, z którym pracował do końca sezonu 2014/15. 15 stycznia 2017 roku został mianowany na stanowisko głównego trenera klubu Stal Kamieńskie[8]. Po zakończeniu sezonu 2016/17 klub zadecydował nie kontynuować współpracy z trenerem[9].
Białoruska SRR
